بررسی رابطه توانایی مدیریت با معیارهای ارزش آفرینی شرکت های پذیرفته در بورس ×اوراق بهادار تهران

دنیای متحول امروز، دنیای سازمان ها است؛ سازمان هایی که در آن ها نیروها و سرمایه های انسانی به عنوان مهم ترین عامل توسعه و تاثیرگذارترین عامل تحقق اهداف محسوب می شوند.در میان سرمایه های انسانی یک سازمان، نقش مدیران و رهبران سازمان همانند روح به حرکت درآورنده آن سازمان به حساب می آیند؛ چرا که این مدیران سازمان هستند که به تصمیمات شکل داده، مسایل و چالش های آن را حل می کنند و بهره وری سازمان را عینیت می بخشند. بنابراین افزایش بهره وری سازمان و توسعه روزافزون آن، مستلزم رشد مدیران آن سازمان است. در نتیجه تمرکز به رشد و توسعه مدیران سازمان از مهم ترین سرمایه گذاری هایی است که در راستای توسعه و موفقیت سازمان باید برداشته شود. موفقیت سازمانهای بزرگ مرهون توان علمی و هنر رهبری شایسته مدیران آن سازمان هاست. هرچقدر مدیران توانایی رهبری بیشتری داشته باشند در کار و برنامه های خود موفق ترند. رهبری بخشی از مدیریت سازمان واز خصوصیات مدیران است. یک مدیر موفق مدیری است که رهبری مقتدرانه دارد، به عبارتی رهبری جوهره ی مدیریت است و مستلزم دانش کافی، تجربه و شیوه ی صحیح برخورد و اداره سازمان است. در واقع رهبری یک استعداد و هنر است.[5] ایجاد ارزش و افزایش ثروت سهامداران در بلند مدت از جمله مهم ترین اهداف مدیران شرکت ها به شمار می رود و افزایش ثروت تنها در نتیجه عملکرد مطلوب مدیران حاصل خواهد شد.[9] معیارهای ارزش افزوده اقتصادی (EVA) و جریان های آزاد نقدی((FCF مقیاس های اصلی اندازه گیری ارزش هستند که نارسایی های سایر معیارهای حسابداری را ندارند و توجه به این معیارها در کنار معیارهای ارزش افزوده نقدی((CVA و سود باقیمانده((RI باعث ایجاد هم سویی بین منافع طبقه سهامدار و مدیران می شوند.[10]سود حسابداری از دو قسمت تعهدی و نقدی تشکیل می شود. مدیریت در ارتباط با قسمت تعهدی سود به منظور رعایت استانداردهای حسابداری، با استفاده از دانش و آگاهی خود در مورد صنعت مورد فعالیت شرکت، از تخمین و قضاوت استفاده می کند؛ مدیر هنگام مثلا تعیین میز ان هزینه مطالبات مشکوک الوصول، تعیین عمر مفید و ارزش اسقاط دارایی های استهلاک پذیر برای محاسبه هزینه استهلاک و تعیین میزان خسارت احتمالی در مورد دعاوی حقوقی مطرح شده علیه شرکت و ... از قضاوت و تخمین استفاده کند. اگر مدیری دانش بیشتری در مورد صنعت مورد فعالیت خود داشته باشد، توانایی بیشتری نیز جهت انجام قضاوت صحیح تر در مورد اقلام تعهدی خواهد داشت که این امر به ارایه صادقانه سود حسابداری منجر و در نتیجه باعث بهتر شدن کیفیت سود می شوداز دیدگاه پالپو خطای برآورد اقلام تعهدی به عنوان عاملی است که کیفیت سود حسابداری را کاهش می دهدبه طور کلی، از مدیران توانا انتظار میرود که نسبت به نیاز مشتریان، شرایط کلان اقتصادی و منافع آتی دارایی های ثبت شده آگاهی داشته؛ همچنین، استانداردهای پیچیده آن ها را درک و اجرا کند. مدیران توانا اقلام تعهدی را با دقت بیشتری نسبت به مدیران با توانایی کم تخمین می زنند . برای مثال، هنگام تخمین میزان مطالبات مشکوک الوصول، یک مدیر با توانایی کم ممکن است از یک نرخ تاریخی (گذشته ) استفاده کند، درحالی که یک مدیربا توانایی بالاممکن است از یک نرخ تاریخی تعدیل شده براساس شرایط کلان اقتصادی، ملاحظات مربوط به صنعت و تغییراتی که در نوع مشتریانمی کند، استفاده شود. همچنین، از مدیران توانا انتظار است تا نرخ استهلاک و ارزش بازار و سایر تخمین های مربوط به اقلام تعهدی را دقیق تر و قابل توجیه تر گزارش کنند. به طور کلی، برای حفظ ثبات و استوار نگه داشتن روند رشد شرکت، از یک مدیر توانا انتظار بر این است که سود را با کیفیت بالا گزارش کند. از بین موضوع های مختلف مربوط به شرکت ها، ارزیابی عملکرد مدیران و ساز و کارهای کنترل رفتار مدیران نقش ویژه ای دارد. ارزیابی عملکرد شرکتها از مهم ترین موضوع های مورد توجه سرمایه گذاران،اعتبار دهندگان،مدیران و دولت است و پایه بسیاری ازتصمیم گیری های داخل و خارج از سازمان میباشد. اطلاعات حاصل از سامانه های حسابداری زمانی میتواند درتصمیم گیری ها موثر باشند که عملکرد واقعی شرکت یا بنگاه اقتصادی را به روشنی نشان دهند. در گزینش بهترین روش از میان روش های ارزیابی عملکرد شرکت های مختلف باید دقت کافی اعمال گردد