بررسی تغییرات مکانی ازت، فسفر و پتاسیم در خاک های شالیزاری(مطالعه موردی:گل دشت مازندران)

برنج یکی از محصولات استراتژیک کشور می باشد که علاوه بر تامین غذای بخش بزرگی از مردم کشور، حدود دو سوم کالری و نیمی از پروتیین مورد نیاز آنها را نیز تامین می نماید. چنین جایگاهی برای برنج سبب شده است تا توجه به تامین بهینه عناصر غذایی مورد نیاز آن براساس مطالعه دقیق تر و جزیی تر پراکنش مکانی عناصر غذایی در سطح مزرعه همواره در کانون توجه پژوهشگران بخش کشاورزی قرار داشته باشد در این راستا اطلاعات مکانی، جهت توصیه بهینه کودی در مزارع می تواند کمک شایانی به بالابردن راندمان تولید محصول در نهایت بالا بردن تولید غذا برای جمعیت رو به افزایش کره زمین داشته باشد. در پژوهش حاضر توزیع مکانی مقادیر عناصر ازت، فسفر و پتاسیم در مزرعه پژوهشی گل دشت، معاونت موسسه تحقیقات برنج کشور مورد مطالعه قرار گرفت. بدین منظور نمونه برداری از خاک های شالیزارها در 50 نقطه بر اساس الگوی نمونه برداری شبکه ای منظم و از عمق 0 تا 25 سانتی متری خاک انجام شد. جهت انجام تجزیه و تحلیل های آمار کلاسیک و زمین آماری، به ترتیب از نرم افزارهای SPSS ver16 و GS+ ver5.1 و برای تهیه نقشه های پراکنش مکانی از Arc Map ver10.2 استفاده شد. نتایج نشان داده است که تغییرپذیری ازت، فسفر و پتاسیم به ترتیب کم، بالا و متوسط می باشد. همچنین برازش مدل تیوریکی بر نیم تغییرنمای این پارامتر ها، نشان داد که تغییرات مکانی این متغیرها از مدل نمایی پیروی می کنند و وابستگی مکانی برای ازت و فسفر متوسط و برای پتاسیم ضعیف به دست آمدکه نشان دهنده مدیریت نایکسان منابع کودی توسط کشاورزان است.