ارزیابی تغییرات مکانی pH و EC خاک با استفاده از روش های زمین آماری (مطالعه موردی: منطقه بافت)

ویژگی های خاک دارای تغییرات مکانی و زمانی در مقیاسهای کوچک و بزرگ میباشند. مطالعه این تغییرات، در سطح وسیع بسیار هزینه بر است. به این منظور لازم است از روش های درون یابی به منظور پیش بینی مقادیر خصوصیات مدنظر استفاده گردد، ولی در بسیاری موارد این روش ها دقت های متفاوتی دارند. هدف از این پژوهش ارزیابی تغییرات مکانی EC و pH خاک در سه کاربری کشاورزی، مرتع و صنعت با استفاده از روش های کریجینگ و IDWدر محیط GS+ 5.1 می باشد. نمونه برداری از منطقه ای به وسعت 484 هکتار در 10 کیلومتری غرب شهرستان بافت صورت گرفت، بدین منظور با استفاده از روش شبکه بندی، منطقه به طور کاملا منظم تقسیم بندی شد که مساحت هر شبکه 4 هکتاراست. سپس از هر شبکه به طور تصادفی یک نمونه خاک و در مجموع 121 نمونه از لایه سطحی خاک تهیه شد. و تجزیه و تحلیل آماری داده ها در محیط spss 16.0 صورت گرفت. بعد از اعتبارسنجی مدل ها بهترین مدل برازش یافته برای pH و EC خاک به ترتیب مدل گوسی و مدل نمایی بدست آمد. برای ارزیابی دقت مدل ها از 6 شاخص آماریMBE ، MAE،CRM ، EF، RMSE وME استفاده شد. نتایج حاصل نشان داد که برای هر دو ویژگی مورد مطالعه، روش IDW نسبت به روش کریجینگ توانسته است pH و EC خاک را بهتر برآورد نماید. در نهایت برای تهیه نقشه پهنهبندی از روش IDW استفاده شد.