داستان حضرت موسی (ع) در سوره طه از منظر نشانه شناسی

داستان های قرآنی به عنوان یکی از بی شمار اعجازهای زبانی قرآن، به فراخور حال مخاطب در مقاطع مختلف توسط الله جل شانه روایت شده اند. این راوی توانا هر داستانی را برای منظوری خاص و در جهت هدفی مشخص، ذکر می کند و از مخاطب خود می خواهد که در آن تدبر کند. ضرورت این تدبر، عاملی شد تا در این پزوهش با دیدی تو یعنی از دید علم نشانه شناسی به یکی از این داستان ها- داستان حضرت موسی (ع) در سوره طه - نگریسته شود. مهمترین یافته های این پژوهش که با روش تحلیلی- توصیفی نگاشته شده بیانگر این مطلب است که داستان حضرت موسی (ع) در سوره طه اولا، یک داستان روایی است که تمام عناصر یک داستان را در حد مطلوبی دارد و ثانیا بخوبی می توان از علم نشانه شناسی برای فهم بهتر آن سود جست و نشانه های این داستان مثل النار الصلاه الیم ، العصا و العجل - را کشف و بررسی کرد.