زمان بندی پرستاران با در نظر گرفتن ترجیحات پرستار برای نوبت های کاری (مطالعه موردی: بخش آی سی یو بیمارستان)

مسیله زمان بندی پرستاران، یکی از مسایل مهم زمان بندی است که در اکثر مواقع به صورت دستی توسط سرپرستار انجام می شود. در این مقاله یک مدل ریاضی برای زمان بندی پرستاران بخش آی سی یو یک بیمارستان در تهران باهدف تخصیص پرستاران به نوبت های کاری و روزهای تعطیل توسعه داده شده است. هدف از مدل، حداکثر کردن ترجیحات پرستاران برای نوبت های کاری است به نحوی که تمامی تقاضاهای نوبت های کاری برآورده شود. ترجیحات پرستار با استفاده از رتبه ترجیحی و داده های ترجیحات دوره های زمان بندی گذشته برای هر نوبت محاسبه شده است. برای تخصیص پرستاران به نوبت های کاری از الگوی جدیدی استفاده شده است. در این الگو برای هماهنگی پرستاران به جای هم پوشانی نوبت های متوالی به مدت نیم ساعت، دو گروه پرستار با فاصله زمانی یک ساعت تاخیر نسبت به یکدیگر در نوبت ها حضور می یابند. نتایج محاسباتی نشان می دهد که با استفاده ازمدل ریاضی، جواب های مناسب در زمان حل قابل قبول در مقایسه با روش دستی ایجاد می شود. همچنین به کارگیری رویکرد دو گروهی باعث کاهش هزینه های استفاده از پرستاران در بیمارستان شده است.