شناخت شناسی مدیریت دانش در بهره گیری از فناوریهای نوین راهبردی در سازمان

نظریه پردازان دانش را به عنوان هویتی نام می برند که افراد یا گروه ها دارای آن هستند و می تواند به طور مجزا از یکدیگر در شکلی قانونمند و به گونه هایی متفاوت مانند: اسناد، نمودارها، سیستم های رایانه ای و یا در وسایل مصنوعی فیزیکی مانند ماشین آلات نهادینه شود. به کمک دسته بندی های شناخت شناسانه از دانش، که تاکنون با برداشت از عناصر کلیدی عینین گرایی و ذهنیت گرایی و دیدگاه مبتنی بر عمل صورت گرفته است به وجوه مختلف مدیریت دانش می پردازیم. با طرح مهمترین تفاوت ها بین شناخت شناسی های عینیت گرا و مبتنی بر عمل به دانش نتیجه گرفته ایم که دیدگاه مبتنی بر عمل مفهوم ماهیتی دانش را به چالش می گیرد. با استراتژی صحیح مدیریت، می توان اهداف سازمانی و منافع افراد را به استفاده و مشارکت دانششان در فرایندهای سازمانی تنظیم کرد. نتایج حاصل ا زفرایندهای سازمانی دانش برای افراد، سازمان ها و در کل، جامعه به وجود می آید که حاصل آن تسهیم و به اشتراک گذاری دانش در فرایندهای مدیریتی است که با دیدگاه عینیت گرایان مطابقت پیدا می کند نیاز به انتخاب راهبردی اثربخش برای رسیدن به مزیت ها و فواید کار در سازمان را که پاسخگوی شایستگی های سازمانی برای درک مزیتهای رقابتی باشد توصیه می شود.