بررسی اثر مهاری لاکتوباسیل های جدا شده از شیر مادر بر روی Shigellasonnei

سابقه و هدف: شیگلا یکی از مهمترین باکتری های مولد اسهال در کودکان به شمار می رود که از طریق تهاجم و تکثیر در سلول های آستر کولون ایجاد بیماری می کند. شیگلوز در کشورهای در حال توسعه شیوع بیشتری داشته و تقریبا در تمام نقاط جهان بومی است. اما در مناطقی با وضعیت ضعیف بهداشتی به صورت اپیدمی ظاهر می شود. با توجه به نقش شیگلا در اسهال کودکان و همچنین اپیدمی های گزارش شده از یک سو و روند رو به رشد مقاومت آنتی بیوتیکی در سویه های مختلف این باکتری از سویی دیگر، بررسی پتانسیل مهاری سویه های لاکتوباسیل با توان پروبیوتیکی در مهار این پاتوژن بسیار قابل توجه است. هدف از این مطالعه ارزیابی توانایی سویه های لاکتوباسیل جدا شده از شیر مادر در مهار ShigellasonneiPTCC9290 می باشد. مواد و روش ها: تعداد 22 سویه لاکتوباسیل بر اساس نتایج تست های فنوتیپی گرم(مثبت) و کاتالاز(منفی) و ویژگی های مورفولوژیکی انتخاب شدند. جهت تایید شناسایی لاکتوباسیل ها از تکثیر ناحیه ژنی 16srDNA به روش PCR استفاده شد و بررسی تست مهاری به روش ایجاد چاهک روی آگار انجام گرفت. یافته ها: از بین 22 جدایه مورد آزمون، دو جدایه L7 (L.برویس) و L8 (L.رامنوسوس)، با هاله عدم رشد بیش از 22 میلیمتر، بیشترین اثر مهاری را بر روی Shigellasonnei دارا بودند. نتیجه گیری: شیر مادر غنی از لاکتوباسیل هایی با خواص پروبیوتیکی می باشد که پتانسیل مهار پاتوژن های گوارشی ازجمله Shigellasonnei را دارند و میتوانند در پیشگیری و درمان اسهال حاد نوزادان و کودکان موثر واقع شوند.