بررسی شیوع عفونتهای بیمارستانی و عوامل مرتبط با آن در بیمارستان بهشتی همدان

مقدمه و هدف: عفونت های بیمارستانی به عنوان یکی از معضلات قرون گذشته و حاضر بوده و سبب تحمیل هزینه ها سنگین به سیستم های بهداشتی، زیاد شدن مدت زمان بستری و افزایش مرگ و میر بیماران می گردد. لذا شناخت شیوع و عوامل مرتبط با عفونت های بیمارستانی و راه های جلوگیری از ایجاد آن دارای اهمیت ویژه ای است بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی شیوع و عوامل مرتبط با عفونت های بیمارستانی در بخش های بستری بیمارستان شهید بهشتی همدان در سال 95 انجام شد.روش پژوهش: در این پژوهش توصیفی تحلیلی 205 مورد عفونت بیمارستانی گزارش شده در 6 ماهه دوم سال 95 از بیماران بستری در بخش های ICU، داخلی (ریه، غدد، نفرولوژی، گوارش، هماتولوژی، جنرال) و دیالیز مورد بررسی قرار گرفتند اطلاعات با چک لیستی حاوی متغیرهای سن، جنس، تاریخ بستری و ترخیص یا فوت، بخش، سابقه بیماری، نوع کشت، گونه عامل عفونت، تشخیص، و نوع اقدام تهاجمی جمع آوری گردید نمونه های گرفته شده شامل کشت از حلق، لوله تراشه، خون، ادرار، زخم بود برای تجزیه تحلیل داده ها نرم افزار SPSS-16 استفاده شد. یافته ها: از میان 4622 بیمار مورد بررسی، 205 بیمار با متوسط سن 18/05±65/22 سال و متوسط مدت بستری 16/1±19/8 روز به عفونت بیمارستانی مبتلا شده بودند که 60/2 درصد مرد و 39/8 درصد زن بودند.، میزان بروز عفونت 4/4 درصد برآورد گردید در این مطالعه بیشترین باکتری های جدا شده به عنوان عوامل ایجاد کننده عفونت ثانویه به ترتیب E.coli (35 درصد)، آسینتوباکتر( 15 درصد)، انتروباکتر( 17 درصد)، کاندیدا (4/38 درصد)، سودوموناس (11 درصد)، استاف اپیدرمیس (10 درصد)، باسیل گرم منفی (3/4 درصد) بود. بیشترین میزان بروز عفونت به ترتیب در بخش های ICU؛ (18/5 درصد)، تفرولوژی (17/5 درصد)، گوارش (7/8 درصد)، ارولوژی (7/8 درصد)، ریه (7/8 درصد)، انکولوژی و هماتولوژی (7/4 درصد)، غدد (5/8 درصد) و پیوند (1/5 درصد) برآورد گردید. بروز عفونت ادراری ( 50 درصد) و پنومونی (31 درصد) به طور معناداری بیش از سایر عفونت ها بود (p<0/05)، همچنین بین سن و طول مدت بستری، روش درمانی مراقبتی و میزان بروز عفونت بیمارستانی همبستگی معناداری مشاهده گردید (p<0/05). ولی بین جنس و ایجاد عفونت بیمارستانی رابطه معناداری مشاهده نشد. بحث و نتیجه گیری: بر اساس یافته ها افزایش طول مدت بستری و سن سبب بالا رفتن ریسک ابتلا به عفونت می گردد که می تواند به دلایل مختلف از جمله نقص سیستم ایمنی، دیابت، جراحی، پنومونی و کادر درمان (عدم رعایت بهداشت دست) باشد لذا رعایت اصول پیشگیری ازعفونت توسط کادر پزشکی و پرستاری، استفاده از روش های تهاجمی فقط در مواقع لزوم، شستن صحیح دست ها، نظارت مستمر مسیولان، استفاده کنترل شده از آنتی بیوتیک ها پیشنهاد می گردد. میزان شیوع عفونت بیمارستانی کمتر از حد استاندارد برآورد گردید که بررسی دقیق تر نحوه گزارش دهی عفونت بیمارستانی پیشنهاد می گردد.