آینده نگاری روابط واحدهای سیاسی- فضایی در ساختار ژیوپلیتیک جهانی
محل انتشار: نخستین همایش ملی «آینده نگاری راهبردی در حوزه علوم جغرافیایی و مطالعات شهری- منطقه ای»
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 506
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
FSFGS01_058
تاریخ نمایه سازی: 30 دی 1397
چکیده مقاله:
جهان سیاسی در هیچ زمانی یک کل منسجم و یکپارچه نبوده و در دوره های مختلف تاریخی متاثر از وضعیت جغرافیایی، ایدیولوژی های سیاسی، قدرت سیاسی، قلمرو سازی و مرزبندی به واحدهای سیاسی- فضایی مختلفی تقسیم شده است. در دوره های باستانی به صورت امپراتوری های بزرگ در دوره های میانه به صورت حکومت های قبیله ای و در دوره مدرنیته به شکل دولت های ملی مهمترین واحدهای سیاسی- فضایی بوده اند که نقشه سیاسی جهانی را شکل داده اند. رقابت و همکاری میان واحدهای سیاسی- فضایی و نوع رابطه و کیفیت آن باعث شکل گیری ساختار ژیوپلتیک جهانی در دوره های مختلف شده است. این پژوهش به دنبال پاسخ به این مسیله است که واحدهای سیاسی- فضایی در آینده چگونه خواهد بود و روابط میان آنها که ساختار ژیوپلتیک جهانی را شکل می دهند چگونه می توان ارزیابی کرد. نتایج تحقیق نشان می دهد که سه سناریو برای واحدهای سیاسی- فضایی و روابط میان آنها می توان تصور کرد: 1- ادامه وضع موجود بر اساس کشور محوری و دولت ملی در چارچوب روابط فضایی موزاییکی، 2- منطقه گرایی و یکپارچگی های منطقه ای در چارچوب روابط فضایی سیستمی، 3- دولت شهر محوری و روابط بین الشهری (شهرهای جهانی) بر اساس روابط فضایی شبکه ای. مدل اول آینده ممکن، مدل دوم آینده محتمل و مدل سوم آینده مرجع خواهد بود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
هادی ویسی
استادیار جغرافیای سیاسی دانشگاه پیام نور