نقد و واکاوی تدابیری به منظور بهبود اثربخشی پروژه های BOT

پروژه های BOT بدلیل دوره ی عمر طولانی و ویژگی های منحصر بفرد، در معرض ریسک های مختص به خود میباشند. هزینه های اولیه بالا، تعدد بخشهای درگیر در پروژه و همچنین نفس بکارگیری سرمایه بخش خصوصی توسط بخش دولتی، محیط قرارداد را پرچالش میکند. با توجه به قابل مدیریت بودن بخشی از ریسک این پروژه ها توسط مفاد قراردادی، چگونگی تنظیم قرارداد در این پروژه ها امری حایز اهمیت بشمار میرود. هدف از این مقاله، معرفی، نقد و واکاوی تدابیری در مرحله عقد قرارداد واگذاری، بمنظور بهبود اثربخشی آن میباشد. این پژوهش به لحاظ دسته بندی برمبنای هدف، کاربردی و روش تحقیق برحسب جمع آوری داده ها، روش کتابخانه ای میباشد. بنابراین منابع مرتبط با افزایش اثربخشی پروژه های BOT از طریق مطالعات کتابخانهای گسترده بررسی شده و پس از جمع آوری داده ها، اطلاعات دسته بندی گردیده اند. این مقاله متشکل از سه بخش میباشد. بخش اول به بررسی تبانی بازرس دولت با بخش خصوصی در پروژه های دولتی پرداخته و بیان میکند که این امر ناشی از مبلغ پیشنهادی پایین بخش خصوصی در مرحله مناقصه جهت برنده شدن میباشد و جهت جلوگیری از آن، دریافت سپرده از شرکت پروژه پیشنهاد میشود. بخش دوم براساس نظریه بازیها موافقت نامه پروژه های BOT را بعنوان یک مدل قراردادی ناکامل، جهت بررسی اثرات انواع روشهای مالکیت بخش خصوصی در پروژههای BOT بررسی کرده و واگذاری مالکیت به بخش خصوصی را پیشنهاد میدهد. در بخش انتهایی نیز به روشی جهت تعیین دوره بهره برداری بهینه پروژه های BOT و با در نظر گرفتن اثرات ریسکها اشاره میشود. نتایج بیانگر آنست که طراحی مناسب و بررسی همه جانبه ی قرارداد واگذاری موجب افزایش اثربخشی آن میگردد.