بحران آب و تاثیر آن بر فعالیتهای کشاورزی مطالعه موردی: بخش جلگه اصفهان

در سالهای اخیر کمیابی و محدودیت دسترسی به آب در بخش کشاورزی به عنوان بزرگترین بخش مصرف کننده آب خود را بیشتر نمایان ساخته است و بر لزوم مدیریت این منبع به عنوان کاایی اقتصادی تاکید شده است. لذا مدیریت تقاضای آب مسایلی همانند ارتقاء راندمان آبیاری، بهبود الگوی کشت، جایگزین کردن محصواتی با نیاز آبی کمتر را شامل میشود. لذا این پژوهش با هدف بررسی اثرات بحران آب بر اقتصاد نواحی روستایی بخش جلگه شهرستان اصفهان انجام پذیرفته است. روش تحقیق توصیفی _ تحلیلی است. جامعه آماری بخش جلگه در سال 1395 برابر 10267 نفر جمعیت در قالب 3501 خانوار بوده است. یافته های تحقیق حاکی از آن است که کاهش منابع آب همراه با سوء مدیریت در سالهای اخیر، کم آبی را به بحرانی اساسی در پایداری حیات اقتصادی و اجتماعی بسیاری از روستاها تبدیل نموده است. تشدید و تداوم بی مهری های اقلیمی بحران کم آبی را در این حوزه تا حد خشک شدن زاینده رود و پیامد آن وخامت اوضاع معیشتی و سکونتگاهی جوامع روستایی را در نواحی روستایی پایین دست شدت بخشیده است به نحوی که سطح زیر کشت منطقه در طی سالهای اخیر بیش از 70 درصد کاهش یافته است . بنابراین با توجه به آسیب پذیری بالای فعالیتهای کشاورزی منطقه، بیکاری جوانان، مطالعه وضع اقتصادی جامعه روستایی با در نظرگرفتن شرایط منطقه، ایجاد اشتغال توسط سرمایه گذاران و آموزش مردم بومی برای ایجاد مشاغل خانگی و دستی و کارهای مرتبط با شرایط روستاها میتوان زمینه های ازم را ایجاد کرد تا در پویایی اقتصاد روستاها گامی موثر نهاده شود.