بررسی تاثیر ورزشهای هوازی بر میزان خستگی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس: مرور سیستماتیک

مقدمه: می تواند منجر به صدمه سیستم حرکتی، افزایش خستگی و کاهش فعالیت زندگی روزانه شود. خستگی یکی از شایعترین شکایت ناتوان کننده در بیماران مبتلا است. طبق مطالعات انجام شده 75 تا 90 درصد بیماران مبتلا به از خستگی بیش از اندازه رنج می برند. لذا این مطالعه با هدف بررسی تاثیر ورزشهای هوازی بر میزان خستگی بیمارن مبتلا بهMS انجام شد.مواد و روش ها: این مطالعه مروری سیستماتیک با جستجو در موتور جستجویGoogle scholar و پایگاه اطلاعاتی،pubmed،sid،magiran وiranmedex با کلید واژه های مولتیپل اسکلروزیس ورزش هوازی خستگی و معادل انگلیسی آنها بدون محدودیت زمانی انجام شد. در این مطالعه از مقالات مداخله ای بهره گرفته شده است.نتایج: یافته ها نشان داد که تمرینات ورزشی با کاهش قابل توجهی در خستگی در افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس همراه است. در مجموع مطالعات انجام شده انواع ورزش های هوازی مورد مداخله شامل: ایروبیک، دوچرخه سواری، تمرین در آب، تردمیل و یوگا بوده است. طول مدت تمرینات از حداقل 4 هفته تا حداکثر 6 ماه در مطالعات مختلف متفاوت بوده است.جهت بررسی خستگی از ابزارهای متفاوتی استفاده شده، که در این میان تمرینات هوازی تردمیل باعث کاهش معنی داری در خستگی نشده است. ولی در سایر موارد در مجموع بین نمرات شدت خستگی در بیماران گروه مداخله قبل و بعد از تمرینات تفاوت معناداری وجود داشت.نتیجه گیری:نتایج تحقیقات مختلف گویای این واقعیت است که برنامه های ورزشی منظم و مستمر در کاهش خستگی تاثیر مثبت دارد.از آنجایی که روش های دارویی بار مالی سنگینی را به جامعه و خانواده تحمیل می کند و عوارضی را به همراه دارد. چنانچه بیمار نسبت به تاثیر روش های غیردارویی از جمله ورزش آگاهی پیدا کند، و آن را بکار بندد قطعا گام موثری در کاهش خستگی و بهبود کیفیت زندگی خود برداشته است.