تعمیر، تقویت و بهسازی سازه های بتنی

بر اساس گزارش ACI224.1R-07 انجمن بتن آمریکا شکل گیری ترک در سازه های بتنی دلایل مختلفی دارد و اثرات آن فقط به صورتظاهری یا کاهش قابل توجه ظرفیت باربری و یا عدم دوام سازه بروز می نماید. روشها و مصالح مصرفی جهت ترمیم ترک انواع مختلفی دارند که با توجه به ارزیابی های انجام شده از ترک بر اساس گزارش ACI224.1R-07 و مطالب ذکر شده در گزارش ACI546.3R-06 با موضوع راهنمای انتخاب مصالح جهت ترمیم بتن انتخاب خواهند شد. پس از ترمیم ترک بتن، راهکارهای مختلفی در مورد کنترل کیفیت مصالح مصرفی وجود دارد، اما اکثر راهکار های مربوط به کنترل پرشدگی ترکها، از نوع آزمون های مخرب هستند و در بعضی موارد غیرممکن می باشند. در این تحقیق پس از بررسی علل شکل گیری ترک، راهکارها و مصالح مورد نیاز جهت ترمیم با استفاده از مطالب ذکر شده در استاندارد ASTM C 597 و با توجه به تفاوت سرعت موج در محیط های با چگالی مختلف، به تعیین عمق ترک، کیفیت پرشدگی بتن و قیاس آن با بتن سالم می پردازیم. در روند انجام آزمایشات ابتدا درحین ساخت فضای خالی عمدی داخل بتن تعبیه شده، سپس فضای خالی ایجاد شده با بکارگیری روش های مرسوم ذکر شده درگزارش ACI224.1R-07 (تزریق رزین اپوکسی، تزریق گروت، شکافتن و پر کردن) با هدف بازگردانی ظرفیت باربری پر شدهاند. در نهایت با مقایسه سرعت موج در بتن شاهد با بتن های ترمیم شده و تفسیر نتایج حاصل از آزمون غیرمخرب فراصوتی، محدوده کنترل پرشدگی ترک ها با استفاده از روش غیرمخرب تعیین شده است.