بررسی روند تغییرات اکوسیستم تالاب شادگان با استفاده از سنجش از دور و GIS

تالاب شادگان در استان خوزستان بزرگترین تالاب بین المللی ایران است. این تالاب علیرغم وجود امکاناتی برای توسعه پایدار، بطور جدی در معرض خطرات متعدد طبیعی نظیر خشکسالی و خطرات مصنوعی نظیر، اقدامات ناپایدار مربوط به مدیریت آب، آبیاری و آلودگی از منابع مختلف قرار دارد. تصاویر ماهواره ای گرفته شده در سالهای گذشته بیان کننده این واقعیت میباشد که مساحت این تالاب در دهه های اخیر کاهش یافته است. مقاله حاضر سعی دارد تا با استفاده از تکنیک های GIS و RS، روند تغییرات این تالاب را برای اولین بار در ایران، به صورت علمی بررسی کرده و بر این اساس پیشنهادهایی را جهت بهبود وضعیت منطقه ارایه نماید. جهت نیل به این هدف، ابتدا سه دوره تصویر ماهوارهای (سالهای 1991، 2002 و (2008 تهیه گردید. از تکنیک های بهینه سازی و ثبت هندسی تصاویر بهره گرفته شد و جهت ایجاد و آشکارسازی تغییرات کاربری اراضی تالاب نیز، از طبقه بندی نظارت شده به روش Parallelepiped استفاده گردید. در نهایت با استفاده از توانمندیهای نرم افزارهای GIS، میزان و نوع تغییرات منطقه، محاسبه، سپس صحت سنجی این تغییرات، با بررسی بیلان آبی تالاب انجام شد. نتایج نشان از پایین آمدن سطح آب تالاب در سالهای 2002 و 2008 و در نتیجه کاهش پوشش گیاهی منطقه دارد. به گونهای که به دلیل خشکسالی، سطح پوشش گیاهی در سال 2008 به نیمی از مقدار خود در سال 2002 رسیده است.