مبانی و مفاهیم اقتصاد مقاومتی و اصول آن در شهرداری مشهد

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,173

فایل این مقاله در 22 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

RMCE01_017

تاریخ نمایه سازی: 30 دی 1397

چکیده مقاله:

اقتصاد مقاومتی مفهومی است که در پی مقاوم سازی، بحران زدایی و ترمیم ساختارها و نهادهای فرسوده و ناکارآمد موجود اقتصادی مطرح می شود،که قطعا باور و مشارکت همگانی و اعمال مدیریت های عقلایی و مدبرانه، پیش شرط و الزام چنین موضوعی است. اقتصاد مقاومتی کاهش وابستگی ها و تاکید روی مزیت های تولید داخل و تلاش برای خود اتکایی است. اقتصاد مقاومتی در رویارویی و تقابل با اقتصاد وابسته قرار می گیرد. اقتصاد مقاومتی نمی پذیرد که صرفامصرف کننده باشد، منفعل نیست و در مقابل اهداف اقتصاد سلطه ایستادگی می کند. اقتصاد مقاومتی به عنوان یک راهبرد و برنامه برای مدیریت وضعیت اقتصادی ایران در شرایطی که تحریم هایی علیه ایران وضع شده است، مطرح می باشد. اقتصاد ایران یک اقتصاد رانتیر محسوب می شود که تلاش برای بهبود وضعیت اقتصادی برپایه اقتصاد مقاومتی میتواند به افزایش تولید ملی و بومی سازی تکنولوژی صنعتی و مدرن منجر شود. این مقاله مروری است بر تعاریف گوناگون اقتصاد مقاومتی از دیدگاه های مختلف و همچنین در این مقاله سعی شده است با ارایه راه کارهایی رسیدن به اهداف اقتصاد مقاومتی را میسر نمود. از آن جایی که اقتصاد مقاومتی به معنای کاهش آسیب پذیری اقتصاد با تداوم رشد توسعه اقتصادی است؛ لذا نباید با اقتصاد مقاومتی شعاری و نمایشی برخورد کرد، بلکه نهادهایی چون سازمان مدیریت و وزرات اقتصاد باید برنامه های بلند مدتی برای تحقق این موضوع داشته باشند . در پایان مقاله، این نتیجه اثبات می شود که تحقق عدالت توام با توسعه و پیشرفت اقتصادی نیازمندی یک الگوی توسعه بومی منحصر به فرد اسلامی- ایرانی است که در چارچوب اقتصاد مقاومتی و با برنامه ریزی در راستای بی اثر نمودن تحریم ها باشد همچنین در این مقاله ارتباط اقتصاد مقاومتی با شهرداری ها بررسی و راه کارهایی جهت تحقق اقتصاد مقاومتی در شهرداری ها پیشنهاد شده است.. تحقیق حاضر به صورت توصیفی -تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای و اینترنتی به انجام رسیده است.

نویسندگان

امیرحسین بهروز

مربی- عضو هیات علمی گروه مدیریت دانشگاه پیام نور خراسان رضوی

اعظم ارغوانی

کارشناس مدیریت دولتی دانشگاه پیام نور مشهد