تأثیر اتصال میانی و جزئیات اجرای آن بر پایداری بادبندی ضربدری

در این مقاله با توجه ویژه به اتصال میانی، آنالیز پایداری سیستم بادبندی ضربدری انجام شده و یک شیو ة ساده و مفید برای اجرای اتصال میانی جهت بهبود رفت ار کمانشی و افزایش ظرفیت باربری آن پیشنهاد گردیده است . مطابق دتایلهای پیشنهادی در مراجع معتبر و روش رایج در اجرای بادبندی ضربدری، جفت پروفیل یکی ازاعضای قطری در نقطه تلاقی دوقطر قطع گردیده و جفت پروفیل عضو قطری دیگر پیوسته باقی می ماند و از صفحه لچکی میا نی برای اتصال عضو منقطع استفاده می شود . در روش پیشنهادی از هر عضو قطری فقط یک پروفیل قطع شده و پروفیل دیگر پیوسته باقی می ماند . با توجه به شیوه اجرای اتصال، نقطه میانی اعضای قطری به سه شکل پیوسته، مفصلی و نیمه پیوسته مدل شده و نتایج حاصل برای بعضی حالتهای کاربردی به صورت جدول و منحنی نمایش داده شده است. سپس برای وضعیتهای ممکن ناشی از شیوه اجرای اتصال میانی و جهت اثر نیروی جانبی آزمایشهای عملی انجام شده و با نتایج تئوری مقایسه گردیده و در موردی که لازم بوده مطالعات تئوری تکمیل تر شده است . در آزمایشهای مرب وط به اتصال رایج در وضعیتی که عضو قطری منقطع تحت فشار قرار می گیرد، کمانش عضو منقطع فشاری تو أم با پیچش عضو ممتد کششی مشاهده شده است . این ضعف پیچشی در اتصال رایج مورد بررسی دقیق تری قرار گرفته و نقش کاهنده آن در ظرفیت باربری بادبندی ضربدری آشکارگردیده است . نتایج مطالعات تئوری و تجربی نشان می دهد که اتصال میانی و شیوه اجرای آن بر ضریب طول موثرکمانش اعضای قطری و در نتیجه بر ظرفیت باربری سیستم بادبندی ضربدری تاثیر قابل توجهی دارد و باید درطراحی این نوع سیستم مورد توجه قرار گیرد .