مدل های حوادث فاجعه آمیز، رویکردی جدید در مدیریت ریسک

در طول کمتر از نیم قرن اخیر، استفاده از مدل سازی کامپیوتری برای تخمین هزینه های تلفات ناشی از فجایع طبیعی به عنوان استاندارد جهانی تکنولوژی ارزیابی ریسک مورد توجه قرار گرفته است. به عبارتی دیگر در نتیجه زیان های بی سابقه و غیرمنتظره ناشی از وقایع فجایع واقعی شرکت های بیمه اولیه و اتکایی را تشویق به استفاده از این مدل ها نمود که از مهمترین آن ها می توان به سری طوفان های زمستانی در سال 1990 در اروپا، طوفان اندرو در سال 1992 و زلزله نورثریج در سال 1992 اشاره کرد. امروزه مدل سازی فجایع نقش مهمی را در قیمت گذاری، انتخاب ریسک، فعالیت های بیمه گری، فعالیت های کاهش آسیب پذیری، تصمیم گیری در مورد بیمه اتکایی و مدیریت پورتفوی شرکت های بیمه ایفا می کنید. این مقاله نگاهی به تاریخچه ای از تکنولوژی مدل سازی فاجعه و نیز چگونگی استفاده از این مدل ها در تجزیه و تحلیل ریسک و نیز پیشرفت های اخیر در مدل سازی فاجعه پرداخته و با بحث درباره اینکه بیمه گران اولیه و اتکایی چگونه می توانند حداکثر ارزش را از این فناوری کسب نمایند به ارایه نتیجه گیری می پردازد.