بررسی اقتصادی و زیست محیطی کشت ذرت دانه ای با رویکرد ردپای آب در استان فارس

طی دهه های اخیر ایران با مشکل کم آبی و خشکسالی مواجه بوده است. اما کشت محصولات آب بر همچون ذرت دانه ای در مناطق مختلف وجود دارد. با توجه به اهمیت آگاهی از مقدار دقیق کل آب مصرفی و بهره وری آب مصرفی در جهت مدیریت منابع آب، در این راستا با استفاده از داده های هواشناسی ردپای آب ذرت دانه ای و بهره وری آب از دیدگاه اقتصادی در استان فارس برای دوره 2000 تا 2014 مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از آن است که متوسط سهم آب سفید (3/54 درصد) و خاکستری (76/35 درصد) از ردپای آب آبی (4/9 درصد) و سبز(52/0 درصد) بیشتر است. لذا بیش از 50 درصد منابع آبی در تولید محصول ذرت دانه ای در سه بخش تغذیه به سفره های آب زیرزمینی، برگشت مجدد و تغییر کیفیت منابع آبی، به جریان های سطحی وارده شده یا بر اثر تبخیر از دسترس گیاه خارج می شود. نتایج حاکی از آن است که از سال 2009 به بعد کاهش در مقدار کل ردپای آب و افزایش بهره وری هر مترمکعب آب مصرفی در تولید ذرت دانه ای رخ داده است. اما افزایش سود دریافتی برای کشاورز با توجه به نتایج سهم آب خاکستری و سفید در تولید ذرت دانه ای با حفظ کیفیت آب و پایداری منابع آب در یک راستا نیست لذا پیشنهاد می شود جهت حفظ درآمد کشاورزان از یک سو و پایداری منابع آب از سوی دیگر سیاست های توام اتخاذ گردد.