شناسایی عوامل موثر براخلاق حرفه ای مدیران و تاثیرآن بر بی تفاوتی کارکنان در سازمان

موفقیت در سازمان ناشی از ایجاد و به کارگیری مدیریت اخلاق حرفه ای در سازمان است. اخلاق سازمانی بر پایه اعتمادآفرینی است. ضعف در سیستم اخلاقیات و گرایش به سمت عدم اعتماد منجر به کاهش ارتباطات و افزایش خسارات سازمانی می گردد و مدیریت به سمت کنترل گذشته نگر سوق پیدا خواهد کرد. به این ترتیب انرژی سازمان به منفی تبدیل می شود. در هنگام بروز تعارض در سازمان در صورتی که تداوم داشته باشد، ممکن است به بی تفاوتی کارکنان منجر گردد. بی تفاوتی انگیزه کار و تالش را از آنها می گیرد و بالطبع کارکنان بی تفاوت، سازمان بی تفاوت را شکل می دهند. کارکنان بی تفاوت تعهد کمتری نسبت به سازمان دارند و در نتیجه تاثیر مستقیم و منفی بر عملکرد سازمان می گذراند[1 ) لذا معرفتی که می تواند به عنوان کاتالیزوری برای عقلانی کردن سازمان مبتنی بر نگرش انسان گرایانه عمل کند، اخلاق حرفه ای است. اخلاق حرفه ای در حقیقت یک فرآیند تفکر عقلانی است که هدف آن محقق کردن این امر است که در سازمان چه ارزش هایی را، چه موقع، باید حفظ و اشاعه نمود و نسبت به آن پایبند بود.در این تحقیق با استفاده از رویکرد کیفی (تکنیک دلفی) و نظرخواهی از اعضای گروه خبرگان که شامل 15 نفر از اعضای صاحبنظر و اساتید گروه مدیریت بودند، به شناسایی عوامل موثر بر اخلاق حرفه ای مدیران پرداخته شد. ابتدا با مروری بر مبانی نظری و جدیدترین پیشینه تحقیق، عوامل موثر بر اخلاق حرفه ای مدیران استخراج و پرسشنامه مرحله اول تکنیک دلفی تدوین و در اختیار اعضای گروه خبرگان قرار داده شد. پس از اصلاحات و حذف و اضافه نمودن موارد جدید، در مرحله سوم تکنیک دلفی، در نهایت 12 عامل موثر بر اخالق حرفه ای نهایی شدندکه پس از بررسی آنها با بی تفاوتی کارکنان نشان داد که اخلاق حرفه ای مدیران بر بی تفاوتی کارکنان تاثیرگذار است. بدین ترتیب که با افزایش اخلاق حرفه ای مدیران، بی تفاوتی کارکنان کاهش می یابد