بررسی استفاده از آب شور مغناطیس شده در ساخت بتن

بحران کمبود آب و روند رو به رشد آن، باعث توجه متخصصین علوم آب به استفاده بهینه از منابع آبی شده است. یکی از راه های کنترل این بحران، به ویژه در اقلیم های خشک مانند فلات ایران، استفاده از آبهای نامتعارف شور در راستای مدیریت پایدار زیست محیطی است. در این میان، صنعت ساختمان و بتن، به عنوان یکی از صنایع پرمصرف منابع آبی، می تواند یکی از گزینه های استفاده از آب شور باشد. دراین پژوهش، به منظور بررسی اثر کاربرد آب شور بر خصوصیات بتن، آب شور از منطقه ی شترک در مشهد تهیه شده و به عنوان آب اختلاط در مخلوط های بتنی استفاده شده در ساخت کانال آبیاری به کار گرفته شده است. برای این منظور، آب شرب مشهد تیمار شاهد و آب شورمنطقه ی شترک با شدت میدان های 0 و 0/6 تسلا و همچنین یکبارگذر کردن آب از دستگاه مغناطیس کننده، به عنوان آب اختلاط مخلوط های بتنی استفاده شد. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار در نظر گرفته شد. نسبت آب به سیمان در کلیه تیمارها 0/36 در نظر گرفته شد. در ارزیابی کاربرد آب شور بر کیفیت بتن، مقاومت فشاری 7 و 28 روزه مورد سنجش قرار گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده، با افزایش مدت زمان مغناطیس کردن آب، مقاومت فشاری نمونه ها در سن 7 و 28 روزه افزایش یافت و در این سن عمل آوری در محدوده مجاز (90 درصد مقاومت فشاری نمونه شاهد) قرار داشت