تاثیر رساله اخلاق ارسطو در میراث اخلاقی و مدنیحکمای اسلامی

حکمت فلسفی، اخلاقی و سیاسی در ایران پس از اسلام و همچنین درجهان اسلام با حکمت یونانی خصوصا آرای افلاطون و ارسطو، پیوند و تعامل نزدیکداشته است. بزرگترین و مهمترین شارحان حکمای برجسته یونان خصوصا ارسطو،فلاسفه اسلامی مانند فارابی و ابنرشد بودهاند تا جاییکه به ارسطو معلم اول و به ابونصرفارابی معلم ثانی اطلاق شده است. از آثار مهم و میراث فکری ارسطو که مورد استناد ورساله اخلاق نیکو . بررسی و نقد حکمای اسلامی واقع شده رساله اخلاق ارسطو استکه ارسطو خطاب به فرزند خویش به رشته تحریر درآورد پس از ترجمه به ماخسیزبان عربی در اختیار دانشپژوهان مسلمان بویژه حکمای مسلمان ایرانی قرار گرفت.تاثیر این رساله اخلاقی در میراث مدنی و اخلاقی در جهان اسلام کام لا مشهود وبرجسته مینماید. قرابت تعالیم اخلاقی ارسطو در این رساله با آموزههای اخلاقی دراسلام موجب توجه مضاعف به محتوای رساله مزبور از سوی حکما و فلاسفه اسلامی واقبال بیشتر به مفاد آن گردیده است. در این نوشتار، رگههایی از این تاثیر مورد توجه وبررسی قرار گرفته است