؛ پسر آدم، دختر حوا ؛ نقدی درون گفتمانی بر فمینیسم لیبرال

؛ زنانگی ، نقطه تفاوت گرایش های گوناگون فمینیستی است. اینکه زنانگی اصالت بیولوژیک یا ذاتی دارد یا بر ساخته اجتماع است، محملی برای جدال فمینیست ها با هم است. فمینیست های لیبرال، زنانگی را غیر اصلی می شمارند و آن را بر ساخته ای اجتماعی و در خدمت نظام سرمایه داری می دانند. در عوض فمینیسم رمانتیک زنانگی را مقولهای ارزشمند تلقی می کند وآن را نه تنها نقطه ضعفی برای زنان نمی شمارد که در صدد است جهان را نیز زنانه کند. نوشتار حاضر بر آن است تا گفتمان های دو مکتب فمینیستی (لیبرال و رمانتیک) حاکم بر فیلم پسر آدم، دختر حوا را استخراج نماید. نتایج این تحلیل نشان می دهد که فیلم در عین حال که بر بستر نشانه های فمینیسم لیبرال ساخته شده است، ولی به نقد رمانتیکی آن نیز می پردازد.