مقایسه حداکثر سیلاب‌های مشاهداتی و محاسباتی با روش‌های وزیری، استدلالی و در حوضه محمدآباد استان گلستان SCS

نیاز روزافزون به منابع آب و پیامدهای زیان‌بخش پدیده آلودگی آن، از این پس ما را وادار به اعمال مدیریت منطقی منابع آب خواهد نمود. آنچه مسلم است شناخت این منابع و همچنین استعدادهای موجود جهت انجام مطالعات در طیف گسترده می‌باشد و در عین حال بهره‌گیری از ابزاز و تکنیک‌های پیشرفته را نیز طلب می‌کند. افزایش ظرفیت آبخوان‌های زیرزمینی و افزایش آبدهی چاهها و چشمه‌ها به روش تغذیه مصنوعی یکی از مهمترین اهداف فعالیت در زمینه بهره‌برداری صحیح از منابع آبی می‌باشد. از آنجا که مطالعات دقیق هیدرولوژیکی به هنگام تهیه طرحهای بهره‌برداری از منابع آب، محافظت در مقابل سیلابها، سدسازی، تغذیه مصنوعی و دیگر زمینه‌های مهندسی کاملا الزامی است. در این بین رژیم آبدهی یک رودخانه در یک حوزه آبریز، در طول دوره زمانی باید با دقت مناسب اندازه‌گیری شود که اغلب پایه و مبنای محاسبات مربوط به پروژه‌های کم و بیش بزرگی را تشکیل می‌دهند. ابعاد و درجه ایمنی تاسیسات و سازه‌های آبی، مخازن آب، مهندسی رودخانه و... بهره‌برداری صحیح از آنها، تنها به میزان متوسط دبی بستگی ندارد، بلکه دبی حداکثر لحظه‌ای اثرات تعیین کننده‌ای بر روی عملکرد آنها خواهد داشت. همچنین نقش میزان رسوب، کیفیت آب و نفوذ را در اینگونه تاسیسات نمی‌توان نادیده گرفت. در هر حال اگرچه ممکن است اهمیت بررسی‌های هیدرولوژیکی در پروژه‌های مختلف، متفاوت باشد، لیکن اصول کلی تحلیل‌ها در همه موارد تقریبا ثابت است. به همین منظور در این تحقیق حداکثر سیلاب‌های مشاهداتی و محاسباتی با روش‌های وزیری، استدلالی و SCS در حوضه محمدآباد استان گلستان با یکدیگر مقایسه شده است.