رابطه نفس و بدن از منظر دکارت و مرلوپونتی

موریس مرلوپونتى، اگزیستانسیالیست و پدیدارشناس فرانسوی، مى کوشد شکافى را کهدر فلسفه دکارت درباره رابطه نفس و بدن پدید آمده بود، حل کند؛ ا زاین رو روشجدیدی در توصیف تجربه انسان در جهان ارایه کرد و به جای تکیه بر ایده ها، ادراکحسى را پدیدارشناسى کرد. وی در کتاب پدیدارشناسی که در آن از تاملاتدکارت بسیار تاثیر پذیرفته است، تمام تلاش خود را برای حل معضلات عقل گرایان وتجربه گرایان در این زمینه به کار بست. مرلوپونتى معتقد است که ادراک پدیداریبدنى است، نه رویدادی ذهنى. نزد وی ما مدرک هایى بدن مند هستیم. بدن جا یگرفتنانسان در جهان، نظرگاه انسان به سوی جهان، لنگرگاه ما در جهان است. مرلوپونتىتمایز دکارتى درباره نفس و بدن و عالم مکانیکى دکارت را نمى پذیرد. در این تحقیقبرآنیم با ذکر اشتراک ها و اختلاف های آرای مرلوپونتى و دکارت در بحث نفس وبدن، اصالت بدن در تفکر مرلوپونتى و اصالت نفس در اندیشه دکارت را ارزیابى کردهو از این رهگذر، سیمای کلى از نفس شناسى هریک را ترسیم کنیم. یافته های پژوهشىنشان مى دهد که هر دو فیلسوف، در تبیین رابطه نفس و بدن ناموفق بوده اند.