بررسی اثر کاتالیستی نانو کامپوزیت اکسید گرافن کاهش یافته - نانو ذرات اکسید آهن در حذف هیدروکینون از محلول های آبی
محل انتشار: پنجمین کنفرانس بین المللی پژوهش کاربردی در شیمی و مهندسی شیمی با تاکید بر فناوری های بومی ایران
سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 778
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
CBGCONF05_190
تاریخ نمایه سازی: 3 اردیبهشت 1398
چکیده مقاله:
در میان ترکیبات مختلف آلاینده آب، ترکیبات فنلی و از جمله آنها هیدروکینون دارای اهمیت ویژه ای است. بر طبق گزارش های آژانس محافظت از محیط زیست آمریکا و همچنین اتحادیه اروپا هیدروکینون به علت سمیت بالا و قابلیت تخریب پذیری پایین در نمونه های محیط زیست به عنوان یک منبع آلودگی مهم شناخته شده است که اثراتزیانباری بر روی سلامتی انسان دارد. در حالی که بنزوکینون، محصول اکسیداسیون هیدروکینون، دارای خواص مهم بیولوژیکی مانند فعالیت های قلبی عروقی، ضد تومور، ضد باکتری، ضد انسدادی و ضد پروتوزایی است. بنابراین، تقاضای زیادی برای توسعه یک ماده کاتالیزوری سینرژیک، پایدار و قابل بازیافت برای اکسیداسیون هیدروکینون به بنزوکینون وجود دارد. اکسیداسیون کاتالیست با به کارگیری اکسیدهای فلزی در مقیاس نانو تکنیک موثری برای حذف این آلودگی ها به شمار می رود. در این مطالعه نانو کامپوزیت اکسید گرافن کاهش یافته - نانو ذرات اکسید آهن به روش هم رسوبی سنتز شد و ساختار و مورفولوژی آن توسط پراش سنجی پرتو ایکس XRD و همچنین تصویر پراش میکروسکوپ الکترونی FESEM تعیین گردید. رفتار کاتالیستی این نانو ذرات در حذف هیدروکینون از محلول های آبی به روش اکسیداسیون شیمیایی فنتون مورد بررسی قرار گرفت. اثر پارامترهای مختلف از جمله دوز کاتالیست، غلظت آلاینده PH و زمان بر اکسیداسیون هیدروکینون بررسی شد. نتایج نشان داد بیشترین تخریب کاتالیستی هیدروکینون در شرایط قلیایی و در دمای محیط با دوز 0.05 . گرم بر لیتر از نانو کامپوزیت فوق الذکر با راندمان 91 درصد به دست می آید
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فاطمه لطفی
پژوهشکده فناوری نانو و مواد پیشرفته، پژوهشگاه مواد و انرژی، البرز، ایران
بهزاد آقابراری
پژوهشکده فناوری نانو و مواد پیشرفته، پژوهشگاه مواد و انرژی، البرز، ایران
بهرام قنبری
دانشگاه صنعتی شریف
مسعود مظفری
پژوهشکده فناوری نانو و مواد پیشرفته، پژوهشگاه مواد و انرژی، البرز، ایران