بررسی دیوار آجری مقاوم سازی شده با شبکه مش میلگرد و روکش بتنی ساخته شده با مصالح بومی استان یزد از نظر مود خرابی و مقاومت نهایی تحت اثر بار جانبی

سازه های آجری غیرمسلح در سراسر دنیا به ویژه در ایران و در شهرهای کوچک سهم عمده ای از ساختمان ها را به خود اختصاص داده اند. بنابراین بررسی آسیب پذیری و مشاهده مودهای شکست این سازه ها دارای اهمیت خاص است. با نگاهی به زلزله های مخلتف در نقاط مختلف کشور مشخص می شود که سازه های آجری در برابر زلزله دارای ضعف های عمده ای هستند. شناخت این ضعف ها مقدمه ای بر انتخاب روشی مناسب جهت مقاوم سازی آنهاست. در این مقاله یکی از اجزای اصلی سازه های بنایی یعنی دیوار آجری و ساخته شده با مصالح بومی موجود در استان یزد و با کیفیت اجرای متوسط که در ساخت و ساز شهری و روستایی بسیار متداول است در ابعاد کوچک مقیاس به اندازه 1 متر طول و 1/5 متر ارتفاع و در ضخامت 10 سانتیمتر ساخته شده و به کمک دستگاه بارگذاری جانبی موجود در مرکز تحقیقات زلزله دانشگاه آزاد اسلامی واحد تفت مورد آزمایش قرار گرفته و از منظر حالت خرابی و مقاومت مورد ارزیابی قرار گرفته است. همچنین یک روش مقاوم سازی یعنی شبکه مش میلگرد با روکش بتنی که با توجه به مواد و مصالح مورد نیاز آن قابلیت دسترسی و اجرای بهتری در منطقه دارد نیز برروی دیوار به صورت دوطرفه اجرا شده و اثرات این روش مقاوم سازی از نظر حالت های شکست و مقاومت نهایی مورد ارزیابی قرار می گیرد. درنهایت مشاهده گردید روش مقاوم سازی دوطرفه دیوار با شبکه مش میلگرد و روکش بتنی، مقاومت نهایی تا جابجایی هدف بیان شده در آیین نامه را تا 3/7 برابر افزایش می دهد ولی با توجه به مقاومت بیش از نیاز در حالت ارتجاعی که می تواند به خاطر تقویت زیاد دیوار باشد، حالت خرابی دیوار به صورت واژگونی بوده و در دیوارهای با ضخامت کم نیاز به تقویت مناسب در پایه دیوار دارد.