گزارش یک مورد مسمومیت با قطره چشمی بریمونیدین

گلوکوم نوعی نوروپاتی عصب بینایی است که مشخصه آن از دست رفتن سلول های گانگلیونی شبکیه آتروفی عصب بینایی است که منجر به از دست دادن بینایی می شود. افزایش فشار داخل چشم نیز یک عامل اولیه برای ایجاد گلوکوم است.بریمونیدین، تنها آگونیست انتخابی گیرنده آلفا آدرنرژیک است که برای درمان مزمن گلوکوم تایید شده است.• معرفی بیمار: پسر بچه ای 14 ماهه به وزن 10 کیلوگرم در ساعت صبح اقدام به خوردن قطره چشمی بریمونیدین پدرش کرده پس از آن به خواب رفته بود. در ساعت 21 با بی قراری بیدار شده ساعت 24 به سرویس مسمومین بیمارستان لقمان مراجعه کرده بود.بیمار با تابلوی خواب آلودگی هیپوتون بستری شد پس از معاینات اولیه مردمک های بیمار میوتیک، o2sat=83% (بدون دریافت اکسیژن)، ضریب هوشیاری بیمار 12-13، تعداد تنفس=15 عدد در دقیقه، نبض ها نیمه پر قرینه برابر با 105 عدد در دقیقه، فشار خون= 60/90 میلی متر جیوه، سمع ریه ها نرمال، عدم سیانوتیک بودن اندام های تحتانی، عدم وجود اریتم حلق ترشح پشت حلق در معاینه دهانی عدم اورگانو مگالی در معاینه شکمی گزارش شده بود.• بحث نتیجه گیری:علی رغم استفاده موضعی از بریمونیدین برای درمان گلوکوم، جذب ناچیز دارو از مخاط چشم عوارض جانبی سیستمیکی از قبیل خشکی دهان، خواب آلودگی کاهش ضربان قلب را به دنبال خواهد داشت با توجه به عدم مصرف بریمونیدین به شکل خوراکی مسمومیت با آن نیز غیر منتظره است ولی با این اوصاف در صورت مسمومیت با بریمونیدین اولین قدم، درمان حمایتی است تا آزاد سازی بریمونیدین در سیستم گوارشی را کاهش دهد از عوارض جدی آن جلوگیری کند. با وجود اینکه مسمومیت با بریمونیدین کشنده نیست اما، افزایش آگاهی مردم دور نگه داشتن داروهای خطرناک از دسترس اطفال، بهترین راه برای جلوگیری از مسمومیت با آن است.