مدلی جایگزین برای مطالعه عوامل بیماریزای روده

در این بررسی، مدلی جایگزین برای مطالعه اثرات عوامل بیماریزا بر روی بافت روده ماهی تهیه شد. تعداد 15 قطعه ماهی با وزنی در حدود 500 گرم تهیه شد. ماهی ها در تانک های جداگانه، دارای سیستم جریان آب با ظرفیت ریباتق 1000 لیتر نگهداری شدند. دمای تانک ماهیان در حدود 14 درجه سانتی گراد ثابت نگهداشته شد. آب تانکها از نظر فاکتورهای کیفی نظیر سختی آب میزان O2 pH,NH3,NO2 مورد بررسی قرار گرفت. برای اطیمنان از سلامت ماهیان، از پوست آبشش آنها لام مرطوب تهیه گردید هیچ گونه آلودگی انگلی مشاهده نشد. پس از بیهوش نمودن ماهیان با محلول %5 بنزوکایین (اتیل آمینو بنزوات)، محوطه بطنی را از سطح جانبی باز کرده سپس با دقت روده را به منظور پیدا کردن عروق خونی از محوطه بطنی بیرون کشیده دو سرخرگ روده ای پشتی شکمی بعد از زواید باب المعده ای نمایان می شوند. سپس سرخرگ روده ای شکمی را با یک کاتتر داخل رگی باریک کانال گذاری کرده سپس به وسیله گره جراحی بسته محکم میشود. در مرحله بعد بخش قدامی خلفی روده جدا میشود روده به یک ظرف حاوی محلول رینگر در دمای 16-14 درجه سانتیگراد منتقل میشود. روده تزریق شده در یک محفظه حاوی محلول سرم فیزیولوژی هوادهی شده، قرار داده شده بود. مقایسه قابلیت زنده نگهداشتن روده ماهی در بین محلول جایگزین خون (رینگر، کورتلند، رینگر+آدرنالین، کورتلند+ آدرنالین) تفاوتهای بین آنها صورت گرفت. متوسط میزان تزریق به روده میلی لیتر/ دقیقه/روده/ کیلو گرم وزن بدن بود. نتایج نشان داد که در روده تزریق شده با محلول کورتلند محلول کورتلند آدرنالین پس از گذشت90 120 دقیقه ،ساختار کلی آن به خوبی خفظ شده تنها ادم خفیف جدا شدگی ملایمی در اپیتلیال بافت روده مشاهده شد این دو محلول به نظر محلولهای جایگزین شونده مناسبی برای زنده نگهداشتن بافت روده در دراز مدت می باشند. همچنین بوسیله این روش میتوان بافت روده ماهی را برای مدتی به حالت سالم در خارج از بدن ماهی زنده نگه داشت بدین طریق میتوان با دقت به مطالعه اثرات عوامل بیماریزا بر روی بافت روده در شرایط کنترل شده آزمایشگاهی پرداخت.