به کارگیری طرح های نوین معماری ساختمان در کاهش اثرات سوء زیست محیطی
محل انتشار: همایش ملی معماری و شهرسازی معاصر ایران
سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,883
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCCIAU01_039
تاریخ نمایه سازی: 3 دی 1388
چکیده مقاله:
حلول پدیده گسترش روزافزون شهرها و افزایش تعداد و تراکم ساختمان های مسکونی همگام با تخریب زمین های زیر کشت, جنگل ها و بیابان های طبیعی است.دو سوم از مصالح ساختمانی به کار رفته در ساختمان های ساخته شده به سبک سنتی موجب نابود شدن و از بین رفتن میزان غیر قابل تصوری از منابع محدود شده است.به طوریکه تا چند سال دیگر اثری از ساخت و ساز وجود نخواهد داشت.امروزه طرح های نوین معماری به گونه ای است که استفاده از منابع طبیعی را به حداقل رسانده به طوریکه در پایان عمر مفید ساختمان بتوان از آن به عنوان منبعی برای ایجاد سازه های دیگر استفاده کرد.بکارگیری از مصالح بازیافت شده یا فضاهای بازیافت شده ایده نوینی است که در طرح های معماری مورد توجه قرار میگیرد و کاهش اثرات سوء زیست محیطی را به همراه دارد.طرح های نوین معماری به گونه ای است که استفاده از توانایی های محیط و منابع انرژی محلی امکان پذیر می گردد.در صورتیکه بتوانیم با امکانات محیطی که در آن هستیم آگاه باشیم از صدمه زدن به آن جلوگیری می کنیم.درک محیط باعث مشخص شدن مراحل طراحی از جمله قرارگیری نسبت به نور خورشید و چگونگی جایگیری ساختمان وحفظ محیط پیرامون و دسترسی به سیستم نقلیه و غیره می شود.شکل و نحوه استقرار ساختمان و محل قرارگیری فضاهای داخلی می تواند موجب ارتقاء سطح آسایش ساکنین شده به طوریکه با حفظ منابع طبیعی ایده آل ترین شرایط زیست محیطی را بوجود بیاورد.حلول پدیده گسترش روزافزون شهرها و افزایش تعداد و تراکم ساختمان های مسکونی همگام با تخریب زمین های زیر کشت, جنگل ها و بیابان های طبیعی است.دو سوم از مصالح ساختمانی به کار رفته در ساختمان های ساخته شده به سبک سنتی موجب نابود شدن و از بین رفتن میزان غیر قابل تصوری از منابع محدود شده است.به طوریکه تا چند سال دیگر اثری از ساخت و ساز وجود نخواهد داشت.امروزه طرح های نوین معماری به گونه ای است که استفاده از منابع طبیعی را به حداقل رسانده به طوریکه در پایان عمر مفید ساختمان بتوان از آن به عنوان منبعی برای ایجاد سازه های دیگر استفاده کرد.بکارگیری از مصالح بازیافت شده یا فضاهای بازیافت شده ایده نوینی است که در طرح های معماری مورد توجه قرار میگیرد و کاهش اثرات سوء زیست محیطی را به همراه دارد.طرح های نوین معماری به گونه ای است که استفاده از توانایی های محیط و منابع انرژی محلی امکان پذیر می گردد.در صورتیکه بتوانیم با امکانات محیطی که در آن هستیم آگاه باشیم از صدمه زدن به آن جلوگیری می کنیم.درک محیط باعث مشخص شدن مراحل طراحی از جمله قرارگیری نسبت به نور خورشید و چگونگی جایگیری ساختمان وحفظ محیط پیرامون و دسترسی به سیستم نقلیه و غیره می شود.شکل و نحوه استقرار ساختمان و محل قرارگیری فضاهای داخلی می تواند موجب ارتقاء سطح آسایش ساکنین شده به طوریکه با حفظ منابع طبیعی ایده آل ترین شرایط زیست محیطی را بوجود بیاورد.
کلیدواژه ها:
معماری سنتی-معماری نوین-بازیافت مصالح-محیط زیست
نویسندگان
سیامک بوداقپور
هیئت علمی دانشکده عمران دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی تهران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :