حکمرانی خوب از منظر مدیریت

حکمرانی خوب یکی از مباحث بسیار مهم و جدید است که از دهه 1980 به بعد در ادبیات توسعه مطرح شده است.نا امنی , فقر , تبعیض , فساد , تخریب محیط زیست , و استفاده نا صحیح از منابع انسانی و طبیعی همواره جوامع انسانی را تهدید کرده که راه های برون رفت از این کاستی ها مورد توجه قرار گرفته است. و یکی از آنها شراکت سه رکن اصلی دولت , جامعه مدنی و بخش خصوصی می باشد که ارتباط صحیح و تعاملی سه بخش یاد شده زمینه تحقق حکمرانی خوب را فراهم می سازد.حکمرانی خوب اصولی دارد که شامل مشارکت , حاکمیت قانون , شفافیت , پاسخگویی , تشکیل وفاق عمومی , حقوق مساوی ( عدالت ) اثر بخشی و کارایی و مسولیت پذیری می باشد.از اهداف آن هم می توان به بازسازی جامعه مدنی , کاهش فقر , کاهش فساد اداری , بهبود کیفیت معاش , افزایش امنیت و .... نام برد.حکمرانی خوب می تواند راهگشای بسیاری از تهدیداتی باشد که جامعه انسانی را به خطر می کشاند و با تحقق اصول و مبانی آن می توان به یک جامعه مدنی عاری از کمبودهای اقتصادی , سیاسی , فرهنگی و ... دست یافت.