بررسی عوامل تامیین کننده امینت پایدار مرزی با تاکید بر همبستگی اجتماعی در گروه های قومی مطالعه موردی منطقه سیستاان

در نظام بین الملل، کشوری موفق خواهد بود که بتواند مشکلات جمعیتی خود را به حداقل برساند و با استفاده از راهکارهای مختلف، جمعیت را به ماندن در نواحی مرزی علاقمند نماید و توسعه فضایی آن را با برنامه ریزی و مدیریت لازم اعمال کند. بدون شک تامین امنیت داخلی کشور از برقراری امنیت پایدار در مرزها آغاز می شود که باید برای این امر اقدامات همه جانبه صورت بگیرد. هدف از این پژوهش بررسی نقش عوامل تامین کننده امنیت پایدار مرزی با تاکید بر همبستگی اجتماعی در گروه های قومی منطقه سیستان در چهارچوب امنیت ملی می باشد. روش تحقیق از نوع توصیفی تحلیلی بوده و اطلاعات به روش میدانی با استفاده از پرسشنامه گردآوری شده اس. جامعه ی نمونه براساس فرمول کوکران 380 خانوار انتخاب گردید که در نهایت اطلاعات جمع آوری شده به وسیله نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل، نشان می دهد که مولفه های اجتماعی و فرهنگی در منطقه سیستان در قالب عوامل همبستگی اجتماعی نقش بارزتری را ایفا کرده اند. از این رو سیاست گذاران و برنامه ریزان مسایل قومی در جهات شناخت سیاست های قومی کارآمد در یک منطقه قومی نیازمند شناسایی دقیق علل بروز بحران قومی هستند تا بتوانند سیاست بهینه و متناسب با ویژگی های منطقه را ترسیم کنند. لذاف خیزش های آگاهانه مردم، پروسه صلح را در منطقه اثر می بخشد. و عوامل ناامنی را محدود می سازد. حمایت دسته جمعی مردم، باعث تقویت روحیه افراد گردیده و روحیه دشمن را تعضیف می کند. که باید در نظر داشت تعلقات مذهبی و قومی در کنار همبستگی گروه های قومی، بزرگ ترین را در تامین امنیت داراست.