تحلیل تغییرات زمانی و مکانی نمایه های اقلیمی دمارتن و آمبرژه تحت تاثیر تغییر اقلیم در حوضه آبریز زاینده رود

تحقیقات دانشمندان نشان می دهد که تغییرات آب و هوایی در سراسر جهان در حال وقوع است. تغییر در طبقه بندی اقلیمی از جمله اثرات ناشی از این پدیده می باشد از این رو، شناخت ویژگی های اقلیمی یک منطقه در دوره های زمانی آینده می تواند به سیاست گذاران در تصمیم گیری در زمینه برنامه ریزی های مرتبط با آب و هوا کمک کند در پژوهش حاضر از میان 15 مدل گردش عمومی، مدل هایی که بیشترین انطباق را با پارامترهای هیدروکلیماتیک ایستگاه های هواشناسی در حوضه آبریز زاینده رود داشتند تحت دو سناریو RCP2.6 و RCP8.5 برای دو دوره زمانی آینده ( 2020-2049 و 2050-2079 ) جهت تولید داده های اقلیمی از مولد آب و هوایی LARS-WG بکارگیری شدند در ادامه تغییرات زمانی و مکانی در اقلیم منطقه توسط نمایه های اقلیمی دمارتن و آمبرژه بررسی شد. نتایج نشان داد بر اساس نمایه اقلیمی دمارتن در دوره های آینده اقلیم ایستگاه های اصفهان و دامنه فریدن به ترتیب از خیلی خشک سرد به خیلی خشک معتدل و از نیمه خشک خیلی سرد به نیمه خشک سرد تغییر می کند. همچنین بر اساس نمایه اقلیمی آمبرژه این تغییرات برای دو ایستگاه مذکور به ترتیب از بیابانی معتدل به بیابانی گرم میانه و از نیمه مرطوب معتدل به نیمه خشک سرد می باشد.