شناسایی و اولویت بندی مناطق مناسب برای تغذیه مصنوعی آب زیرزمینی دشت تجن با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی

مدیریت منابع آب های زیرزمینی در مناطق خشک و نیمه خشک از اهمیت خاصی برخوردار است. عوامل مختلف طبیعی و انسانی در چند دهه اخیر باعث ایجاد شرایط بحرانی و افت آب زیرزمینی شده است. تغذیه مصنوعی از مهمترین راهکارهای مدیریتی در این مناطق می باشد هدف از این پژوهش استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی AHP برای تعیین مناطق مناسب اجرای طرح تغذیه مصنوعی در محدوده دشت تجن می باشد. در این تحقیق از 6 پارامتر شیب، بافت خاک، کاربری اراضی، زمین شناسی، ضخامت خاک خشک و فاصله از آبراهه برای شناسایی مناطق مناسب اجرای طرح تغذیه مصنوعی استفاده گردید لایه های اطلاعاتی در محیط GIS تهیه و با استفاده از روش AHP وزن دهی و تلفیق شدند. براساس نتایج به دست آمده 6/91% و 38/80% از مساحت منطقه برای تغذیه مصنوعی آب زیرزمینی به ترتیب در کلان به طور کامل مناسب و مناسب قرار گرفته است.