واکاوی عوامل زمینه گرایی در طراحی یک مجتمع اقامتی، تفریحی و توریستی در منطقه 22 شهر تهران

بیان مسیله: امروزه، گردشگری یکی از مهم ترین عوامل مولد ثروت و اشتغال در دنیا شناخته شده و به مثابه موتور اقتصادی رشد و پیشرفت کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه در عرصه جهانی به شمار می آید. کشور ایران با داشتن جاذبه های گوناگون در زمینه های تاریخی، فرهنگی و طبیعی از کشورهای دارای پتانسیل قوی در بین کشورهای جهان محسوب می شود و می تواند مقصدی مناسب برای جذب گردشگران خارجی و داخلی باشد. با توجه به این بررسی ها، طراحی مجموعه اقامتی، تفریحی و توریستی ضروری می شود. یکی از جاذبه های گردشگری شهر تهران، منطقه 22، در مجاورت دریاچه چیتگر می باشد، که به دلیل دریاچه چیتگر و مجموعه های تجاری، دارای جاذبه های توریستی می باشد و نیاز شدید به یک مرکز اقامتی و توریستی که بتواند نیازهای ضروری و اقامتی علاقه مندان را تامین نماید احساس می گردد. هدف: هدف، دستیابی به روشها و راهکارهایی که بتوان حداکثر همسازی را با بستر طراحی داشته باشد و مجموعه ایی به وجود آید که در آن حفظ ارزش های گذشته و انطباق با شرایط روز مد نظر باشد و تاثیر زمینه کالبدی شهر تهران و منطقه را بر فرم دهی معماری بررسی شود و در نهایت بستری مناسب برای معرفی منطقه 22 شهر تهران فراهم شود. روش تحقیق: با گردآوری اطلاعات از مطالعات کتابخانه ای و روش های میدانی و مشاهدات عینی، برداشت ها، مصاحبه ها، بازدید ها، عکس و با توجه به بررسی بافت کالبدی منطقه 22 شهر تهران، متوجه این مطلب شده، که مجموعه ای که بخواهد در این منطقه ساخته شود نمی تواند بدون توجه به بافت و کالبد با ارزش شهر تهران و مناطق ان باشد. نتیجه گیری: با توجه به موارد ذکر شده نتیجه گیری میشود که در منطقه 22 شهر تهران، مجموعه اقامتی- گردشگری ای باید طراحی شود که علاوه بر ایجاد امکانات و آسایش برای گردشگران باعث رونق گردشگری و توریستی منطقه شده و مورد قبول و استفاده افراد منطقه و توریست نیز قرار گیرد و مجموعه با توجه به زمینه گرایی کالبدی طراحی شود تا خدشه ایی به بافت منطقه و شهر تهران وارد نگردد.