مقایسه فضای مسجد شیخ لطف الله با کلیسای وانک اصفهان به روش چیدمان فضا

امروزه به دلیل تکثر در شیوه بیان سلایق مختلف در ادیان الهی، لزوم دستیابی به زبان مشترک، با رویکرد همپارچگی اقوام، احساس می شود. واکاوی این مشترکات، بر همگرایی مذهبی - قومی این ادیان موثر خواهد بود و هنر، دلیل مناسبی برای ایجاد این زبان مشترک است. ساختار کالبدی بناهای نیایشی بسیار متاثر از نوع آیین عبادیی است که در آن ها برگزار می گردد؛ بنابراین تنوع ادیان به تنوع معماری بناهای مقدس، منتهی می گردد و وجود عناصر مشابه در معماری ادیان مختلف می تواند زبان مشترک در هنر مقدس، برای احتراز از تکثر سلایق باشد. در این راستا، تکنیک چیدمان زندگی، خرید، ملاقات و گذران اوقات فراغت شهروندان در یک پهنه شهری فضا ( Space Syntax)، رویکردی نوظهور در پیش بینی حرکت عابر پیاده و سواره است که پس از تجزیه وتحلیل فضاهای شهری و بازنمایی نتایج به صورت پارامترهای ریاضی و گرافیکی، می تواند مدل عملکرد و رفتار شهروندان را در فضاهای شهری پیش بینی کند. مبتنی بر این رویکرد، هدف این پژوهش، سنجش قابلیت تردد در مسجد شیخ لطف الله و کلیسای وانک و تحلیل الگوی حرکت طبیعی آن به روش چیدمان فضا با به کارگیری مفهوم ارزش هم پیوندی (Integration Value) .روش تحقیق در این پژوهش، تحلیلی توصیفی و روش جمع آوری اطلاعات به صورت اسنادی کتابخانه ای است. یافته های این تحقیق نشان دهنده ی میزان هم پیوندی و هم بستگی در بین فضاهای کلیسا و مسجد است، در پایان به مقایسه این دو پرداخته شده است. همچنین نتایج این پژوهش نشان دهنده قابلیت تردد پذیری فضاهای کلیسای وانک نسبت به مسجد شیخ لطف الله است.