بررسی ارتباط سطح پلاسمایی روی با تستهای عملکردی و خود ایمنی تیرویید در بیماران مبتلا به هیپوتیروییدی تحت بالینی

مقدمه کم کاری تحت بالینی تیرویید ، بیماری نسبتا شایع با علل مختلف است. یکی از علل مطرح شده کمبود روی است که در ایران شایع است .  هدف از مطالعه حاضر  بررسی ارتباط بین سطح پلاسمایی روی با کم کاری تحت بالینی تیرویید  است. روش کار این مطالعه مورد شاهدی مقطعی  بین سالهای 1388-1389 در شهر مشهد در استان خراسان رضوی انجام شد. 57 بیمار مبتلا به کم کاری تحت بالینی تیرویید و 57 فرد همسن و همجنس با عملکرد طبیعی تیرویید وارد مطالعه شدند. سطح TSH و روی در گروه کنترل و   Anti-thyroid peroxidase  ، TSH و  free T4 یا free T4 index  و روی در بیماران با کم کاری تحت بالینی تیرویید اندازه گیری شد. نتایج با استفاده ازSPSS  و با استفاده از آزمونهای مقایسه میانگینها و بررسی ارتباط بین دو متغیر  بر اساس نوع توزیع متغیرها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.  P کمتر از 05/0 معنی دار درنظر گرفته شد. نتایج میانگین سطح روی در بیماران 83 و در گروه کنترل 90 میکروگرم در دسی لیتر و اختلاف بین آنها معنی دار بود.( 022/0 = p ). ارتباط معنی داری بین سطح روی و TSH  وهمچنین بین سطح  روی و Anti-TPO  در گروه مورد دیده نشد. نتیجه گیری گرچه ارتباط معکوسی  بین سطح روی با TSH در بیماران با کم کاری تحت بالینی تیرویید دیده شد ولی به دلیل معنی دار نبودن این ارتباط  ، نتایج مطالعه حاضر از نقش روی در بروز  این اختلال حمایت نمی کند.