رابطه ی کمبود ویتامین D با اختلالات متابولیک در بیماران با سندرم تخمدان پلی کیستیک

مقدمه طبق آمار جهانی بیماری تخمدان پلی کیستیک (PCOS) حدود 10% زنان سنین باروری را تحت تاثیر قرار می دهد و بیماری زایی فراوانی دارد. کمبود ویتامینD از مشکلات شایع کل جوامع است.PCOS  و کمبود ویتامین D هر دو همراهی با سندرم متابولیک ومقاومت به انسولین  دارند. هدف از این مطالعه بررسی نقش  کمبود ویتامین D در بیمارانPCOS  در تشدید  اختلالات متابولیک این بیماران است. روش کار در این مطالعه مقطعی 50 بیمار مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک  در فواصل سالهای 1390- 1389 در بیمارستان قایم مشهد مورد بررسی قرار گرفتند. در تمام بیماران آزمایشات ناشتا شامل سطح قند خون ناشتا، سطح انسولین، پروفایل لیپیدی وسطح 25 هیدروکسی ویتامین D انجام شد. سپس بیماران 75 گرم گلوکز خوراکی جهت انجام تست تحمل گلوکز خوراکی دریافت کردند و قند دو ساعت بعد از دریافت گلوکز در آنها اندازه گیری شد. میزان مقاومت به انسولین با استفاده از فرمول HOMA-IR برای بیماران محاسبه شد. سطوح ویتامین D در بیماران با هم مقایسه گردید و رابطه کمبود سطح ویتامین  D  با شاخص های متابولیک در بیماران سنجیده شد. اطلاعات با آزمون های آنوا، کای اسکویر، پیرسون، اسپیرمن بررسی شد. نتایج در این بررسی 7/62% از بیماران با معیار سطح 25 هیدروکسی ویتامین D کمتر از 20 نانوگرم در میلی لیتر کمبود ویتامین D داشتند.تفاوت معنی داری در میزان میانگین قند ناشتا، قند دو ساعت بعد از دریافت گلوکز، سطح کلسترول تام، لیپوپروتین با دانسیته پایین، لیپوپروتیین با دانسیته بالا و فشار خون در بین بیمارانی با و بدون کمبود ویتامین  Dوجود نداشت. بر خلاف انتظار سطح سرمی انسولین و مقاومت به انسولین و همچنین تری گلیسیرید در گروه ویتامین D کافی بیشتر از گروه دچار کمبود ویتامین D بود که بعد از حذف اثرات مداخله ای وزن این تفاوت دیگر معنی دار نبود. نتیجه گیری به نظر می رسد سطح ویتامین D اثرات مستقلی در اختلالات متابولیک بیماران PCOS ندارد و بیشترین فاکتور موثر در ایجاد اختلالات متابولیک افزایش وزن در این بیماران است.