بررسی و تحلیل موجودات اساطیری در شعر شاعران دهه چهل

اسطوره ها بخشی از ملیت، تمدن و فرهنگ هر ملتی را تشکیل میدهند و به مرور زمان تبدیل به نمادهایملی می شوند. هر شاعر و هنرمندی، هنر خود را با استفاده از اجزا و مواد فرهنگ و ملیت خود عرضه میدارد. با مطالعه در آثار شکل گرفته در عصر جدید میتوان گفت که اسطوره مختص زمان گذشته نیست واسطوره ها در آثار ادبی دوره های گوناگون به چشم می خورند، تا آنجا که در آثار ادبی پدید آمده در دورهمعاصر به خصوص در دهه چهل میتوان ادامه حیات اسطوره های پیشین را که دست مایه کار شاعران قرارگرفته است، دید. شعر دهه چهل به خاطر اوضاع سیاسی و اجتماعی دوره پهلوی سرشار از اسطوره هاست وهدف شاعر از بازآفرینی این اسطورهها ترغیب ملت به مقابله در برابر استبداد پهلوی و بازگشت آنها بهفرهنگ و آداب گذشته است. در این پژوهش سعی بر آن است تا با نشان دادن نوع باز آفرینی این اسطوره هادر شعر شاعران دهه چهل، هدف از به کارگیری اساطیر ایران کهن مشخص شود.