تصاویر فراطیفی راهی نوین برای مستند نگاری میراث فرهنگی

یکی از راه های نوین برای کشف و شناسایی میراث فرهنگی سنجش از دور فراطیفی است. که به عنوان روش غیر فعال شناخته می شود، می توان ادعا کرد که سنجش از دور ابزاری انقلابی در مستند نگاری میراث فرهنگی است و در حال حاضر تکنولوژی از جمع آوری اطلاعات به صورت فعال به سمت غیر فعال می رود و با استفاده از تصاویر فراطیفی که امکان ادغام داده های پوشش زمین، کاربریی اراضی، زمین شناسی، ژیوموروفولوژی و ویژگیهای هیدروگرافی را به ما میدهد، می توانیم راحت تر و دقیق تر به کشف و شناسایی سکونتگاهای انسانی در گذشته بپردازیم، که این کشف و شناسایی نیازمند تجزیه و تحلیل تصاویر ماهواره ای است و هدف اصلی تصویر برداری فراطیفی بدست آوردن محتوای طیفی است. تصاویر فراطیفی از امواج الکترومغناطیس انعکاسی از سطح اشیاء مختلف به وجود می آید و با توجه به این موضوع که هر شی متناسب با ویژگی های ظاهری و مولکولی خود امواج الکترو مغناطیس را به صورت منحصرا بازتاب می کند، که این امر امکان تشخیص عوارض مختلف را فراهم می سازد و در نهایت نتیجه حاصل از تصویر برداری فراطیفی، مکعب طیفی است. از آنجایی که دید اصلی سنجش از راه دور فراطیفی به مبانی و مفاهیم فیزیکی است به این ترتیب هر عنصر و ماده در شرایط یکسان عکس العمل بازتابی متفاوتی را دارا است، با ثبت این عکس العمل ها ما یک نمونه پیوسته داریم که به آن کتاب خانه طیفی می گوییم که شامل منحنی های طیفی است. در تصاویر رادار قدرت تفکیک طیفی پایین است و نمی توان نوع، جنس و قدمت عارضه راشناسایی کرد، و یا در تصاویر چند طیفی به علت وجود محدودیت در باند های آن امکان قدمت گذاری آثار وجود ندارد ولی تصاویر فراطیفی بر خلاف موارد فوق به دلیل داشتن باند های زیاد می تواند در مستند نگاری کاملا موثر باشد و آثار باستانی، نوع و گونه آن را شناسایی کند و امکان قدمت گزاری را فراهم آورد.