تعیین خطر ناشی از مصرف ماهی سیم Abramis brama آلوده به فلزات کروم و کادمیوم در مصرف کنندگان حاشیه تالاب انزلی

سابقه و هدف: حضور فلزات سنگین در محیط زیست در سطوح بیشتر از حد مجاز اثر سمیتی داشته و برای سلامت افراد به عنوان یک نگرانی بزرگ محسوب می شوند. فلزات از روش های مختلف مانند فعالیت های صنعتی وارد محیط زیست می شوند. مواد و روش ها: در این بررسی آلاینده ها در بافت عضله ماهی سیم اندازه گیری شدند و از روش سازمان حفاظت محیط زیست آمریکا EPA برای تخمین شاخص خطر پیروی شد. نمونه های ماهی سیم از تالاب انزلی جمع آوری شدند. در این بررسی از روش اسپکتروفتومتری برای تعیین غلظت فلز کادمیوم و کروم در عضله ماهی استفاده گردید نتایج: غلظت عنصر کروم 0/88±0/09 میکروگرم بر گرم وزن خشک در مقایسه با عنصر کادمیوم 0/19±0/02 میکروگرم بر گرم وزن خشک) بالاتر بود، در حالیکه غلظت این فلزات بالاتر از حداکثر مجاز نبودند. شاخص خطر در این بررسی کمتر از یک وا حد مصرف ماهی در مصرف روزانه قابل قبول بود.نتیجه گیری: هرچند فلزات آنالیز شده در ماهی سیم تالاب انزلی به عنوان موردی ضروری برای خطرساز بودن انسان ها مورد توجه نمی باشد،اما به جهت نقش تجمع زیستی و بزرگ نمایی این فلزات در انسان، توجه به سطح امن فلزات در محیط زیست ضروری است