بهسازی و توانمندسازی محالت حاشیه نشین در راستای توسعه پایدارزیست محیطی (نمونه مورد مطالعه: محله برق مزار تایباد)

محلات حاشیه نشین همواره به دلیل تمرکز محیطی، کانون مخاطرات محیط زیستی میباشند و این مسیله به خصوص در محلات حاشیه نشین5 شهرهای در حال توسعه نمود بیشتری مییابد. به همین جهت بهسازی، ساماندهی و توانمندسازی محلات حاشیه نشین در راستای توسعه پایدار5شهری ضروری به نظر میرسد. این پژوهش به صورت توصیفی – تحلیلی است و سعی دارد تا با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و مشاهدات میدانی به بازشناسی مولفه های موثر زیست محیطی در بهسازی، ساماندهی، توانمندسازی محالت حاشیه نشین در جهت رسیدن به توسعه پایدار بپردازد. برای نیل به این هدف محله برق مزاردر شهرستان تایباد انتخاب و مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از آن است که مولفه های زیست محیطی در سه دسته وضعیت محیط طبیعی بهداشت محیط(آب، هوا، خاک) ، آلودگی ها (آلودگی آب، آلودگی صدا، آلودگی هوا، آلودگی خاک)، فضای سبز (پوشش گیاهی، باغها و اراضی کشاورزی) از جمله مولفه های تاثیرگذار در جهت افزایش توسعه پایدار5، محالت حاشیه نشین میباشند، که باید مورد توجه قرار گیرند. راهبردها، سیاستگذاریها و پیشنهادها کاربردی بوده و میتواند راهبردی برای آگاهی طراحان نسبت به چگونگی تاثیرزیست محیطی در جهت افزایش توسعه پایدار در محلات حاشیه نشین را مهیانماید.