اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب، افسردگی وکیفیت زندگی والدین دارای کودک و نوجوان اختلال اوتیسم

هدف پژوهش حاضر اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب، افسردگی و کیفیت زندگی والدین دارای کودک و نوجوان اختلال اوتیسم بود. نوع مطالعه مورد استفاده در این پژوهش از نوع شبه آزمایشی با پیش آزمون – پس آزمون بود. جامعه آمااری پژوهش والدین کودکان دارای اوتیسم مراجعه کننده به مراکز اوتیسم شهر تهران بودند که 30 نفر از آنها انتخاب شده و بصورت تصادفی در دو گروه آزمایش ) 15 نفر( و کنترل ) 15 نفر( گماشته شدند. گروه آزمایش 8 جلسه 60 دقیقهای در مداخله مبتنی بار پذیرش و تعهد شرکت کردند. هر دو گروه آزمایش و کنترل در پیش آزمون و پس آزمون پرسشنامه های اضطراب، افسردگی و کیفیت زندگی را تکمیل نمودند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کواریانس چند متغیره استفاده شد. نتایج نشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب و افسردگی والدین دارای کودک و نوجوان اختلال اوتیسم موثر است و میانگین گروه آزمایش در پس آزمون اضطراب و افسردگی کمتر از میانگین گروه کنترل در این متغیر می باشد. درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بار کیفیات زندگی والدین دارای کودک و نوجوان اختلال اوتیسم موثر است و میانگین گروه آزمایش در پس آزمون کیفیت زنادگی بیشتر از میانگین گروه کنترل در این متغیر است.