اولویت بندی انرژی و سوخت مناسب در صنعت مرغداری با استفاده از ترکیب روش آنالیز شبکه ای فازی و روش ویکور فازی (مطالعه موردی: ایران، شهرستان بهبهان)

حوزه ی انرژی های جایگزین سوخت های فسیلی برای رسیدن به منابع متنوع، کاهش وابسته بودن به یک انرژی خاص، نگرش های زیست محیطی و دستیابی به انرژی هایی با هزینه کمتر و کارایی بیشتر سمت و سوی پیشرفت به خود گرفته است. افزایش هزینه های سوخت فسیلی و محدود بودن این انرژی ها، آلودگی های زیست محیطی و رشد تکنولوژی های مربوطه از عوامل مرثر برای استفاده از انرژی های دیگر به جای سوخت های فسیلی در صنعت شده است. صنعت مرغداری، سهم عمده ای از مصرف سوخت و انرژی را در صنعت کشاورزی به خود اختصاص داده است از آنجایی که بیشترین اتلاف انرژی در واحدهای مرغداری مربوط به بخش سیستم های گرمایشی این واحدها می باشد. به همین دلیل استفاده از انرژی و سوخت مصرفی مناسب در این صنعت از اهمیتی بسیاری برخوردار است. گام اول برای بررسی وضعیت مصرف انرژی در صنعت مرغداری، تشخیص انرژی و سوخت مصرفی مناسب برای این صنعت می باشد. هدف این پژوهش راهکاری برای اولویت بندی انرژی و سوخت مصرفی مناسب در صنعت مرغداری بخصوص در بخش سیستم های گرمایشی واحدهای مرغداری است. این پژوهش با استفاده از مدل های تصمیم کیری چند معیاره (MCDM) نظیر آنالیز شبکه ای فازی (FANP) و ویکور فازی (FVIKOR) روشی برای انتخاب مناسب ترین انرژی و سوخت مصرفی در بخش سیستم های گرمایشی واحدهای مرغداری با توجه به منابع موجود، معیارها و زیرمعیارهای اقتصادی، زیست محیطی و اجتماعی ارایه می دهد. در نهایت با اولویت بندی انرژی های موجود، به ترتیب گرمایش با انرژی گاز، گرمایش با انرژی خورشید، گرمایش با انرژی برق و گرمایش با انرژی نفت بدست می آید.