مروری بر نقش خانواده در کاهش و افزایش بزهکاری کودکان و نوجوانان

یکی از مسایل و مشکلات بغرنج جوامع امروز که توجه بسیاری از روان شناسان، جامعه شناسان و حقوقدانان را به خود جلب کرده است مساله رواج بزهکاری در بین نوجوانان و جوانان است. بزهکاری از نظر حقوقی به اعمالی گفته می شود که بر خلاف قوانین، مقررات و هنجارهای اجتماعی از سوی جوانان زیر 18 سال صورت می گیرد. بزه، به سرکشی فرد در برابر اراده اجتماع که به وسیله مقررات تعیین شده است، گفته می شود و بزهکار، کسی است که مرتکب عملی می شود که بنابر قانون برای آن مجازاتی معین شده است. از نظر روان شناسان، گروه بزهکار در شمار یکی از گروه های متنوع ناسازگاران اجتماعی هستند و از نظر حقوق دانان، گروه بزهکار کسانی هستند که به انجام دادن هر کار یا ترک کاری که برابر قانون، مجازات دارد، دست می یازند. مطالعات پیشین محققان نشان داده است که خانواده نقش چشمگیری در گرایش کودکان و نوجوانان به بزهکاری دارد . از این رو پژوهش حاضر به دنبالل بررسی این موضوع است که آیا نهاد خانواده می تواند در گرایش و هم چنین کاهش و افزایش بزهکاری کودکان و نوجوانان نقشی اساسی ایفا نماید یا خیر