بررسی تطبیقی کلاهبرداری سنتی و کلاهبرداری رایانه ای

کلاهبرداری از جرایم مهم علیه اموال است و برخلاف اکثر جرایم که به نوعی توسل به قوه قهریه در آنها وجود دارد، در کلاهبرداری مال با رضایت صاحب آن و بدون توسل مجرم به اعمال خشونت آمیز، از قربانی به مجرم منتقل می گردد. کلاهبردار به گونه ای عمل می کند که مالک مال فریب خورده و خود از روی میل و رضا، به امید کسب منافع بیشتر، مالش را در اختیار مجرم قرار می دهد. تحقق این امر، یعنی اغفال قربانی و جلب نظر وی برای این که مالش را با طیب خاطر در اختیار کلاهبردار قرار دهد، احتیاج به انجام مانورهای متقلبانه و صحنه سازی توسط مجرم دارد. لذا کلاهبرداران، برخلاف اکثر مجرمین دیگر معمولا از هوش و ذکاوت بالاتری برخوردار بوده و از این هوش و ذکات بالا به عنوان ابزار کار خود برای به دام انداختن قربانیان استفاده می کنند. به همین دلیل، این جرم از زمره ی جرایم یقه سفیدها یا یقه سفیدی محسوب می شود.