بررسی اصول طراحی شهرک مسکونی جهت ارتقا رضایتمندی اجتماعی

داشتن مسکن امری است که هر موجود زنده ای با آن درگیر است و به نوعی سعی در فراهم کردن آن دارد. احساس رضایت افراد از محیط زندگی به طور مستقیمی با احساس امنیت او در محیط ارتباط دارد. امنیت از ارکان اصلی و مهم در تامین سلامت ساکنین است که سبب افزایش کیفیت زندگی می گردد بنابراین امنیت اجتماعی که به عنوان یکی از عوامل اصلی ایجاد رضایت از محیط دارای اهمیت زیادی است که ا یجاد امنیت و احساس آن سبب ایجاد اسایش برای افراد و در پی آن انجام صحیح امور و مسایل مربوط می گردد جرم به عنوان موضوعی اجتماعی از فرهنگ هر جامعه منشا گرفته و همواره در جوامع وجود دارد و مشکل همه جوامع از طریق تاثیر مستقیم و یا غیر مستقیمش بر زندگی افراد جامعه می باشد. از آنجا که وجود امنیت از ضروریات اساسی کیفیت زندگی افراد می باشد، لذا عدم وجود آن و ترس از وقوع جرم های فیزیکی از اصلی ترین معضلات حاصل از وقوع جرم در جوامع کنونی است که اثار نامناسبی در زندگی افراد باقی می گذارد و سبب کاهش تعاملات اجتماعی افراد از طریق کاهش حضور آنها در محیط بیرون می گردد این مقاله سعی برآن دارد تا با بررسی رابطه میان امنیت و کاهش جرم از طریق طراحی محیطی در شهرک های مسکونی ارتقا رضایتمندی افراد از محیط بپردازد. براساس این پزوهش که به روش کیفی است نتایج حاصل نشان می دهد در یک مجتمع مسکونی، عوامل فیزیکی، عوامل روحی و روانی، فضای سبز، فضای اجتماع پذیر؛ ویزگی های کالبدی و عوامل معماری و محیطی میزان رضایت فرد از مجتمع را شکل می دهد. بطور کلی این تحقیق از نظر هدف بنیادی و سپسل تحلیلی و از نظر نتایج کاربردی می باشد.