تاثیر تمرینات هوازی و یک دوره بی تمرینی در کنار استفاده از آگونیست GnRH بر سطوح اپلین و پروفایل چربی در دختران دارای بلوغ زودرس مرکزی

پدیده بیولوژیکی که تحت تاثیر عوامل ژنتیکی ،تغذیه ای ،محیطی و اقتصادی-اجتماعی قرار می گیرد ، بلوغ نامیده می شود. علت طبیعی آن فعال شدن محور هیپوتالاموس، هیپوفیز و گوناد است که با ترشح ضربانی هورمون آزاد کننده گونادوتروپین از هیپوتالاموس شروع شده و منجر به ترشح گونادوتروپین ها ، هورمون محرک فولیکول و هورمون لوتیینی ازهیپوفیز می شود . بلوغ معمولا در دختران در محدوه سنی 8 تا 13 سالگی و در پسرها در محدوده سنی 9 تا 14 سالگی اتقاق می افتد به ظاهر شدن علایم بلوغ از جهت فیزیکی و هورمونی در دختران قبل از سن 8 سالگی و در پسران قبل از سن 9 سالگی بلوغ زودرس اطلاق می گردد . در این پژوهش، از بین کودکان مبتلا به بلوغ زودرس مرکزی که همگی در سنین 6 تا 8 ساله بودند 25 نفر به طور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند گروه 1 تحت درمان با تمرینات ورزشی هوازی (7 نفر)، گروه 2 تحت درمان با تمرینات ورزشی هوازی و استفاده از آگونیست GNRH به میزان 1 میلی لیتر هر 4 هفته یک بار به صورت تزریق عضلانی (8 نفر) و گروه 3 بیمارانی که تنها با استفاده از آگونیست GNRH تحت درمان قرار گرفتند (10 نفر). از آنجا که به علت مسایل اخلاقی نمی توان هیچ کودک مبتلا به بلوغ زودرس را بدون درمان رها کرد، گروه کنترل این تحقیق را کودکان همگن بدون بلوغ زودرس (سالم) (10 نفر) قرار داده شد . با توجه به یافته های موجود می توان گزارش کرد که در هنگام بلوغ زودرس، به دلیل بافت چربی بیشتر که در این کودکان وجود دارد؛ تغذیه نادرست و بی تحرکی، موجب اضافه وزن و چاقی در این افراد خواهد شد. مهم ترین یافته های پژوهش حاضر این بود که 12 هفته تمرینات هوازی با تاثیر بر بافت چربی این افراد باعث کاهش سطح اپلین و پروفایل چربی و در نهایت و در نهایت پسرفت بلوغ زودرس در این کودکان گردید و این شرایط در دوره بی تمرینی نیز ادامه داشت