تاثیر نسبت آب به سیمان در مقاومت سایشی، تخلخل و نفوذپذیری بتن های میکرو سیلیسی
محل انتشار: فصلنامه آنالیز سازه -زلزله، دوره: 10، شماره: 1
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 443
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_ASE-10-1_010
تاریخ نمایه سازی: 4 خرداد 1398
چکیده مقاله:
چکیده
امروزه با گسترش ساخت سازههای آبی همانند سدها، مسیله دوام بتن بکار رفته در این نوع سازهها اهمیت زیادی یافته است. یکی از موارد مهم دوام بتن در اینگونه سازهها، مقاومت آن در برابر سایش ناشی از برخورد ذرات حملشده توسط آب میباشد. برای بالابردن مقاومت سایشی بتن، روشهای مختلفی توسط محققان پیشنهاد و مورد بررسی قرار گرفته که از جمله آن ها می توان به موارد زیر اشاره نمود:
استفاده از سنگدانه های مقاوم در برابر سایش، کاهش نسبت آب به سیمان، استفاده از میکروسیلیس و نانوسیلیکا در بتن، عمل آوری مناسب و بموقع.
در این تحقیق آزمایشهای زیر بر روی نمونههای بتنی انجام گرفته است:
- مقاومت سایشی نمونههای مکعبی 15×15×15 سانتیمتر در سن 28 روزه به روش ماسهپاشی آبی.
- ضریب هدایت هیدرولیکی نمونههای استوانهای به ارتفاع 10 سانتیمتر و قطر 10 سانتیمتر در سن 28 روزه به روش عمق نفوذ.
نتایج آزمایشات سایش نشان دادند که با کاهش نسبت آب به سیمان از 50/0 به 33/0 مقاومت سایشی به میزان 94/30 درصد بهبود می یابد. نتایج آزمایشات نفوذپذیری، نشان دادند که با کاهش نسبت آب به سیمان از 50/0 به 33/0 ضریب هدایت هیدرولیکی بتن از 15-10 ×88/39 متر بر ثانیه به 15-10×49/2 متر بر ثانیه کاهش می یابد و تخلخل بتن از 90/13 درصد به 10/13 درصد کاهش پیدا می کند. از مجموع نتایج فوق می توان پی برد که کاهش نسبت آب به سیمان باعث افزایش مقاومت سایشی و همچنین کاهش ضریب هدایت هیدرولیکی و تخلخل بتن میکروسیلیسی خواهد شد.
کلیدواژه ها: