اثر عناصر آلیاژی مفتول پایه مس بر قابلیت لحیم پذیری سخت چدن خاکستری GG20
محل انتشار: دهمین کنفرانس ملی جوش و بازرسی
سال انتشار: 1388
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 637
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
INCWI10_054
تاریخ نمایه سازی: 7 خرداد 1398
چکیده مقاله:
در تحقیق حاضر مفتول های لحیم پایه مس با مقادیر مختلف عناصر آلیاژی فسفر، منگنز، روی، نیکل و آلومینیوم از طریق تهیه مذاب در کوره و ریخته گری در قالب فلزی تولید شدند، سپس آزمون ها طی 3 مرحله انجام شد، در مرحله اول: تعیین نقطه ذوب مفتول ها، در مرحله دوم: تعیین قابلیت پخش شدگی مفتول های مختلف بر روی قطعات چدن خاکستری GG20 و مرحله سوم: بررسی خواص مکانیکی اتصال مفتول های منتخب، نتایج آزمون های مرحله اول مشخص نمودند که با کاهش مقادیر نیکل و منگنز و افزایش عناصر فسفر، روی و آلومینیوم نقطه ذوب مفتول ها کاهش می یابد. نتایج آزمون مرحله دوم نیز تعیین نمود که با افزایش فسفر در ترکیب مفتول میزان پخش شدگی افزایش می یابد، همچنین نتایج آزمون مرحله سوم مشخص نمودند که با افزایش فسفر تا 18% استحکام برشی اتصال افزایش می یابد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمد صادقی
کارشناس ارشد مهندسی مواد، عضو باشگاه پژوهشگران جوان
نوید میرزامحمد
کارشناس مهندسی مواد، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرج
حامد ثابت
گروه مهندسی مواد و متالورژی دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرج