تحلیل آنیما در غزلیات حافظ شیرازی
محل انتشار: پژوهشنامه ادب غنایی، دوره: 14، شماره: 26
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 493
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JLLR-14-26_001
تاریخ نمایه سازی: 8 خرداد 1398
چکیده مقاله:
در نظریهی کارل گوستاو یونگ، آنیما عبارت از عنصر مکمل زنانه در ناخودآگاه مرد است. در آنیما تصویر زن به عنوان پدیده ای کلی مطرح بوده و به هیچ وجه نشان دهنده ی شخصیت واقعی زن نیست.آنیما در آثار هنری و ادبی و به ویژه خواب و رویا ظاهر می شود. حافظ شیرازی در غزل هایش تصویر روشنی از معشوق ارائه نمی کند، اما با تامل در باره ی ویژگی هایش می توان او را نمود آنیما فرض کرد. مهم ترین ویژگی هاییکه او را نمود آنیما قرار میدهد، عبارتند از: 1) دیرینگی؛ 2) توصیف ناپذیری و دست نایافتنی؛ 3) جوانی و زیبایی؛ 4) الهام بخشی؛ 5) زهدستیزی و عشقورزی؛ 6) اندیشمندی و وسوسه انگیزی و احساساتی و 7) حیات بخشی. این پژوهش با تبیین ویژگیها و انگیزههای نمود آنیما در اشعار حافظ، بخشی از شخصیت معشوق در اشعار حافظ و نیز تمایلات مرد را در مقام عاشق نسبت به معشوق، روشن میکند؛ چنانکه میتوان گفت نمود آنیما در اشعار حافظ اساسا در سطح متعالیقرار دارد و در واقعهماننیمهی پنهان و همزاد دیرین حافظ است. این پژوهش به روش توصیفی- تحلیلی انجام گرفته و برای گردآوری اطلاعات از روش کتابخانهای استفاده شده است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علی اکبر باقری خلیلی
دانشیار گروه زبان وادبیات فارسی دانشگاه مازندران
منیره محرابی کالی
دکترای زبان وادبیات فارسی دانشگاه مازندران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :